ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوخطاب ابراهیم بن ابی محمود خراسانی. از موالی و اهل خراسان و از اصحاب امام کاظم و امام رضا (ع) بوده است.[۱] علمای رجال شیعه خراسانی را محدثی ثقه می‌‌دانند که از امام هشتم بسیار روایت نقل کرده است،[۲] همچنین از علی بن یقطین روایت دارد.[۳] محدثانی چون عبدالعظیم حسنی،[۴]احمد مالکی،[۵] علی بن اسباط[۶] و عبدالله بن عامر[۷] از شاگردان و راویان اویند. خراسانی فردی نابینا بود. وی امام جواد (ع) را هم درک کرد و با ایشان گفت و گویی داشت و امام او را به بهشت وعده داد. او دارای کتاب مسائل موسی بن جعفر (ع)حاوی ۲۵ ورقه بود که احمد بن محمد بن عیسی آن را روایت کرده است[۸][۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۳۴۳ و ۳۶۹.
  2. رجال النجاشی ۱/۱۰۷ کفایة الأثر ۲۷۷ الامامه و التبصره ۳۵.
  3. الکافی ۵/۱۱۰.
  4. من لایحضره الفقیه ۱/۴۲۱.
  5. عیون اخبار الرضا (ع) ۲/۲۷۱.
  6. المحاسن ۲/۵۹۲.
  7. الامالی (صدوق) ۱۹۰.
  8. اختیار معرفة الرجال ۵۶۷.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۷۳.