حکومت بحرین
مقدمه
«بحرین» سرزمینی بود وسیع، از بصره تا عمان[۱] كه از سوی شمال به بصره و از سمت غرب به یمامه و از طرف جنوب به ربع الخالی و عمان محدود می‌شده و راه‌های كاروانی صعب‌العبوری آن را با یثرب و حجاز و یمن و عمان مرتبط می‌كرده است[۲]. در وجه تسمیه این سرزمین به «بحران» و «بحرین» اقوال مختلفی بیان شده است. این منطقه در اواخر دولت عثمانی، «الاحساء» نام گرفت و نام بحرین به جزیره‌ای بزرگ به رو به روی ساحل شرقی آن منتقل شد. این جزیره که در گذشته آن را «أُوال» می‌نامیدند، امروز «پادشاهب بحرین» را تشکیل می‌‌دهد. پادشاهی عربستان این منطقه (بحرین سابق) را «المنطقه الشرقیه» نامید و شهر «دمّام» را مرکز آن قرار داد[۳].
حاکمان بحرین
عمر بن ابی‌سلمه
عمر بن ابی‌سلمه مخزومی در سال دوم هجری در سرزمین حبشه به دنیا آمد. او و برادرش محمد به توصیه مادرشان ام سلمه در زمان خلافت امیرمؤمنان (ع) در زمره اصحاب خاص آن حضرت بودند و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب ایشان شرکت کردند و حضرت بعد از جنگ نهروان، وی را مدت کوتاهی به امارت بحرین گماشت[۴]، اما پس از مدتی او را از سمت خود عزل نمود و به همراهی خود در جنگ مجدد با شامیان فراخواند تا حضرت را یاری نماید[۵].[۶]
نعمان بن عجلان زرقی
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۳۴۶.
- ↑ سایت مرکز مطالعات خلیج فارس، مقاله «تاریخچه مجمع الجزائر بحرین».
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة، ص۴۰-۴۱.
- ↑ ر.ک: شرح ابن ابی الحدید، ج. ۱۴، ص۱۷ و ج۱۶، ص۱۷۳؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۶۱.
- ↑ ر. ک: نهج البلاغه، نامه ۴۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۶۰-۱۰۶۲.