ملیکه بنت علقمه
مقدمه
ملیکه یا قفیره دختر علقمه بن عبدالله بن ابی قیس است. او در حبشه به جعفر بن ابی طالب اهدا شد، ولی آن بزرگوار وقتی که به مدینه بازگشت، وی را به امام علی(ع) بخشید. او تا زمان شهادت حضرت فاطمه(س) خدمت‌کار آن بانو و فرزندانش بود و پس از آن به خدمت در خانه زینب(س) مفتخر شد.
از آنجا که همسرش عقبة بن سمعان غلام رباب بود با وی نیز در کارهای منزل رباب همکاری می‌کرد. هنگامی که حضرت زینب با کاروان حسینی از مدینه خارج شد، ملیکه با شوهرش به کربلا آمد. پس از آنکه امام حسین و یارانش کشته شدند و بقیه اسیر گشتند، عمر بن سعد، عقبة بن سمعان را بازداشت کرد و گفت: کیستی؟ او گفت: من برده و خدمت کارم. عمر سعد او را واگذاشت[۱]. بنابراین، او پس از واقعه کربلا زنده و به احتمال زیاد همراه همسرش ملیکه با کاروان اسیران همراه بوده است[۲].
جستارهای وابسته
- امام حسین (مولا)
- رباب (مولا)
- جعفر بن ابی‌طالب (مولا)
- عقبة بن سمعان (همسر)
منابع
پانویس
- ↑ معالی السبطین، ج۲، ص۲۲۹ و ۲۳۹.
- ↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۲۶۴-۲۶۵.