علم الإمام - مظفر (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۲۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
علم الإمام
زبانعربی
ترجمهٔ کتاب[[کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته
عن طریقی العقل و النقل (کتاب)|کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته
عن طریقی العقل و النقل]]
نویسندهمحمد حسین مظفر
موضوععلم امام و امامت در احادیث
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات المکتبة الحیدریة|انتشارات المکتبة الحیدریة]][[رده:انتشارات المکتبة الحیدریة]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۸۹ ش
شابک۹۷۸-۹۶۴-۵۰۳-۱۹۸-۳
شماره ملی۲۸۲۷۵۷۲

علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل) کتابی است که با زبان فارسی به بررسی ماهیت علم ائمه(ع) به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این اثر به قلم محمد حسین مظفر نگاشته شده و انتشارات المکتبة الحیدریة نشر آن را به عهده داشته است.[۱]

طرح جلد دیگری از این کتاب

درباره کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر، از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان پرداخته شده و اثبات شده‌ است که تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع "علم حضوری" بوده که این نوع از علم کامل‌ترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان و زمین، احکام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسماء و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبر(ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه(ع) از اصلی‌ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آنها پرداخته شده است»[۱].

فهرست کتاب

  • هدف از نگارش کتاب
  • مباحث مقدماتی
  • علم پیامبر
  • وظیفه خلیفه
  • خلافت و اهل بیت
  • علم حضوری امام از راه عقل
  • علم حضوری برای امت سودمندتر است
  • علم حضوری برای رسالت و امامت کامل تر است
  • علم حضوری روزی کامل تری است
  • علم حضوری قدرت کامل تری است
  • علم حضوری لطف کامل است
  • اولویت در امام انتخاب بهترین افراد است
  • علم حضوری ایده آل تر است
  • علم حضوری در دلالت رساتر است
  • دارنده علم حضوری سلامت بیشتری از فریب خوردن دارد
  • باید علم فرستاده و گواه حضوری باشد
  • آیا بیان عقلی مخالفی وجود دارد
  • برهان نقلی بر ضرورت حضوری بودن علم امام
  • آنچه از روایات که بر حضوری بودن علم ایشان دلالت دارد
  • امامان گنجینه های علم و حجت کامل خداوند متعال می باشند
  • علم ایشان(ع) نسبت به آنچه در آسمان و زمین است
  • امامان(ع) راسخان در علم و در اختیار دارندگان علم می باشند
  • امامان(ع) گنجینه ها و وارثان علم می باشند
  • امامان(ع) وارثان علم پیامبر(ص) می باشند
  • تمامی کتابها نزد ایشان می باشد و ایشان(ع) نسبت به آن کتاب ها با تفاوت زبان هایش آگاهی دارند
  • امامان(ع) نسبت به تمام کتاب آگاهی دارند
  • تمامی دانش ها نزد ایشان می باشد
  • حتی نسبت به جابجایی بال پرنده نیز آگاهی دارند
  • امامان(ع) گواهان بر مردم می باشند
  • منابع علم ایشان(ع)
  • همانا اسم اعظم نزد ایشان می باشد
  • همانا نشانه ها و معجزات پیامبران نزد ایشان(ع) می باشد
  • آنچه که از علم جفر و جامعه و مصحف فاطمه(س) و اتفاقات روز و شب نزد ایشان می باشد
  • ادله نقلی مخالف
  • آنچه که از قرآن کریم بر عدم حضوری بودن علم ایشان دلالت می نماید
  • پاسخ آن
  • روایات متعارض و نفی کننده ی روایات دال بر علم حضوری
  • آنان(ع) علم غیب نمی دانستند
  • مسأله سهو پیامبر(ص) و امامان(ع)
  • خواب ماندن پیامبر(ص) نسبت به نماز صبح
  • هر آیینه امام بخواهد بداند، خداوند متعال او را آگاه می سازد
  • آنچه که این شکل جمع نمودن را تأیید می نماید
  • استمرار عدم علم حضوری به صورت عملی و کلامی
  • اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم
  • مسأله غلو
  • پاسخ از مؤید اول استمرار ایشان بر عدم وجود علم حضوری
  • پاسخ از مؤید دوم اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم
  • پاسخ از مؤید سوم مسأله غلو
  • مسائلی که علم حضوری ایشان را تأیید می کند
  • علم ایشان منتی از جانب خداوند متعال است و این منت تنها با علم حضوری سازگار است
  • سایر صفات ایشان مقید نیست
  • دارا بودن علم حضوری دورترین حالت نسبت از سرپیچی مردم و نزدیک ترین حالت برای بندگی مردم است
  • نیاز مردم به وجود انسان عالم به علم حضوری
  • وجود عالم به علم حضوری ممکن است و دلیل بر این مطلب اقامه گردیده است
  • اگر ایشان عالم به علم حضوری نبودند، وجود یک فرد داناتر از ایشان ضرورت می داشت
  • جهل ایشان در برخی اوقات موجب سهو، فراموشی و مسائل دیگر می گردد
  • جهل ایشان موجب نیازمندی ایشان به مردم می گردد
  • جهل ایشان موجب می گردد که ایشان مورد خطاب امر به معروف و نهی از منکر قرار گیرند، جهل موجب صدور فعلی از ایشان می گردد که قصاص در پی خواهد داشت
  • بررسی شبهات افرادی که قائل به عدم عموم شده اند، و پاسخ این شبهات
  • سهو پیامبر اکرم{{صل}ج رحمتی برای امت محسوب می گردد
  • تفاوت میان سهو در خواب و موارد دیگر، سهو در اولی امکان دارد ولی در دومی ممکن نیست
  • اگر نسبت به موضوعات آگاهی می داشتند، باید درب زندگی و معاشرت ایشان بسته می گشت
  • در برخی اوقات داشتن علم فعلی به موضوعات قبیح می باشد
  • مقتضای اصل، این است که علم فعلی ندارند
  • اگر علم ایشان علم حضوری باشد دیگر نزول جناب جبرئیل(ع) لغو خواهد بود
  • خلاصه مطلب
  • باید نسبت به علم امام اعتقاد داشت
  • آگاهی نسبت به برخی از صفات امام، و اینکه صفات ایشان والاترین صفات می باشند
  • امام و امامت

درباره پدیدآورنده

محمد حسین مظفر

آیت‌الله محمد حسین مظفر (متولد ۱۳۱۲ ق، نجف اشرف و متوفی ۱۳۸۱ ق، نجف اشرف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد حسین میرزای نایینی، آقاضیاءِ عِراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و محمد حسن مظفر به اتمام رساند و از سید عبدالحسین شرف‌الدین و آقابزرگ تهرانی اجازه روایت گرفت. وی رییس لجنة المجمع الثقافی بود که وابسته به جمعیة منتدى النشر بوده است. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. «علم الإمام» (ترجمه فارسی: پژوهشی در باب علم امام«میثم التمار»، «دلائل الصدق لنهج الحق»، «مؤمن الطاق»، «الإمام الصادق»؛ «الثقلان الکتاب و العترة»، «الشعائر الحسینیة» و «الشیعة و الإمامة» برخی از این آثار است.[۲] [۳]


پانویس

دریافت متن کتاب

پیوند به بیرون