ریحانه بنت زید
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ریحانه دختر زید بن عمرو از قبیله بنی نضیر است. چون همسر او، «حَکَم»، از بنی قریظه بود، بعضی او را به قبیله بنی قریظه نسبت داده‌اند[۱]. حکم، مردی یهودی بود که به ریحانه بسیار علاقه مند و به او احترام می‌گذاشت. ریحانه هم با آنکه زن بسیار زیبایی بود، می‌گفت: پس از او، همسری نخواهم گرفت.
هنگامی که پیامبر(ص) با بنی قریظه جنگید و آنها را اسیر کرد و به حکم سعد معاذ بنا شد مردان کشته شوند، اسیران را به نزد رسول خدا(ص) آوردند. حضرت دستور داد ریحانه را از میان اسرا جدا کرده و به خانه ام منذر، دختر قیس، بفرستند. از این عمل معلوم شد که حضرت او را برای خود انتخاب کرده است؛ زیرا گزیده از غنایم، مخصوص امام و پیامبر می‌باشد.
موقعی که رسول خدا(ص) از کار بنی قریظه خلاص شد، به خانه ام منذر رفت و ریحانة را طلبید و جلو روی خود نشانید و او را به اسلام دعوت کرد. ریحانه ابتدا نپذیرفت و سپس پیامبر(ص) به او فرمود: "اگر خدا و رسولش را اختیار کنی، رسول خدا(ص) هم تو را برای خود اختیار خواهد کرد". ریحانه گفت: "خدا و رسولش را اختیار می‌کنم" و مسلمان شد.
پیامبر(ص) او را آزاد ساخت و پس از آزادی او را به همسری خود درآورد، و مهریه او را مانند دیگر همسران خود دوازده و نیم اوقیه طلا یا نقره معادل پانصد درهم تعیین کرد. این ازدواج در محرم سال ششم هجری واقع شد.
از این تاریخ، ریحانه جزو زنان رسول خدا(ص) شد و پیامبر(ص) مانند سایر زن‌ها برای او سهمی قرار داد. پیامبر(ص) به ریحانه بسیار توجه و علاقه داشت تا جایی که هر چه از پیامبر(ص) می‌خواست، حضرت از او دریغ نمی‌فرمود، تا آنجا که به او گفتند: اگر آزادی بنی قریظه را تقاضا می‌کردی، پذیرفته می‌شد ولی وقت گذشته بود [۲].[۳].
سرانجام ریحانه
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ زوجات النبی(ص)، سعید ایوب، ص۱۱۶.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۱۰۳.
- ↑ جوان هوشیار، جعفر، مقاله «ریحانه بنت زید»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۵، ص ۱۱۴-۱۱۱۵.