سعد بن عباده
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
سَعد به عُباده، رئیس قبیلۀ خزرج در مدینه و از شخصیت‌های مشهور در زمان پیامبر خدا(ص) بود. پس از رحلت آن حضرت که ماجرای سقیفه پیش‌آمد، وی از کسانی بود که حاضر نشد با ابوبکر بیعت کند و سوگند خورد تا پای جان و تا آخرین تیر ترکش خود بر این مخالفت بماند[۱] و هوادارانی هم داشت که آمادۀ دفاع از جان او بودند. در مدینه نماند و به سمت شام رفت. در غسّان بود که خالد بن ولید (که آن موقع در شام بود) با همدستی کسی دیگر شبانه در کمین او نشسته و با پرتاب دو تیر او را کشتند و شعری هم سرودند و آن را به اجنّه نسبت دادند(...) ترور سعد بن عباده، با توجّه به موقعیت و نفوذ اجتماعی او، نوعی تصفیۀ فیزیکی و حذف چهره‌های رقیب و مخالفت بود و با اینگونه شیوه‌ها پایه‌های حکومت غاصبانه و نامشروع خود را استحکام بخشیدند[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۲ ص ۳۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۰۹.