اسراء در قرآن

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اسراء است. "اسراء" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

اسراء در قرآن - اسراء در حدیث - اسراء در کلام اسلامی - اسراء در معارف مهدویت

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اسراء (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منظور از اسراء شبگردی و سیر معنوی اعم از معراج است. زیرا معراج پیامبر بارها انجام گرفته، که در جاهای دیگر فرموده: ﴿لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى﴾^[۱] در حالی که اسراء پیامبر تعبیر منحصر به فرد آن حضرت است که در قرآن یکبار ذکر شده است. کلمه "اسراء" و همچنین کلمه "سری" که ثلاثی مجرد آنست، به معنای سیر در شب است، وقتی گفته می‌شود "سری و اسری" معنایش این است که فلانی در شب راه پیمود، و وقتی گفته می‌شود "سَری به وَ اسری به" معنای این است که او را شبانه سیر داد، و سیر مخصوص روز یا اعم از روز و شب می‌باشد. ﴿ِ سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ﴾^[۲]
هدف از این سیر شبانه را با بیان این جمله: ﴿لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا﴾^[۳] فرموده که نتیجه آن این سیر دادن در شب و از مسجد الحرام تا بیت المقدس گشتن است که پاره‌ای از آیات و نشانه‌های خود را به وی نشان دهد. و جمله: ﴿إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ﴾^[۴] بیان علت سیر دادن او به منظور نشان دادن آیات در باره شخصیتی خاص است، یعنی خدا چون شنوا به گفته‌های بندگان و بینای به افعال آنان است و تقاضای حال رسول خود را دید که چنین اکرامی را اقتضاء می‌کرد، لذا او را برای نشان دادن پاره‌ای از آیات و نشانه‌هایش شبانه سیر داد. به همین جهت شاید بتوان گفت چنین سیری برای شخص پیامبر از اختصاصات پیامبر باشد، که با ذکر تسبیح: ﴿سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى﴾^[۵] آمده است^[۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

پانویس

↑ «بی‌گمان برخی از نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دیده است» سوره نجم، آیه ۱۸.
↑ «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.
↑ «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.
↑ «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.
↑ «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.
↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۱۰۳.

[1] «بی‌گمان برخی از نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دیده است» سوره نجم، آیه ۱۸.

[2] «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.

[3] «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.

[4] «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.

[5] «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.

[6] سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۱۰۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]