العرف الوردی فی اخبار المهدی (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

العرف الوردی فی اخبار المهدی
زبانعربی
نویسندهجلال الدین سیوطی
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی|انتشارات انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]][[رده:انتشارات انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
محل نشرتهران، ایران
سال نشر۱۴۲۶ ق، ۲۰۰۶ م، ۱۳۸۵ ش
شابک‫‭۹۶۴-۸۸۸۹-۶۶-X
شماره ملی‏‫‭م۸۵-۳۱۶۴۸

العرف الوردی فی اخبار المهدی کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر بررسی عقیده‌ اهل سنت درباره‌ امام زمان می‌‏باشد. این کتاب اثر جلال الدین سیوطی است و انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی انتشار آن را به عهده داشته‌ است.[۱]

طرح جلد دیگری از این کتاب

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «کتابی به زبان عربی در موضوع مهدویت، نویسنده در این کتاب، احادیث نقل‌ شده در منابع اهل‌سنت درباره حضرت مهدی را گردآوری کرده است. تعداد روایات ارائه شده در کتاب، ۲۵۵ مورد است که دربارۀ حضرت مهدی، دوره ظهور، حوادث آخرالزمان و پس از امام مهدی است.

در کتاب پس از مقدمه، ابتدا شرح حال و اصل و نسب سیوطی، اساتید او، شاگردان، مهم‌ترین آثارش و... نقل می‌شود، سپس به عقیده‌ اهل سنت درباره‌ امام زمان(ع) پرداخته می‌شود که شامل این موارد است: اسامی صحابه‌ای که احادیثی از پیامبر اکرم(ص) درباره‌ حضرت مهدی(ع) نقل کرده‌اند؛ اسامی ائمه‌ای که احادیثی درباره‌ حضرت مهدی(ع) در کتاب‌هایشان نقل شده است؛ ذکر بعضی از کسانی که در شأن حضرت مهدی(ع) کتاب تألیف کرده‌اند؛ ذکر بعضی از کسانی که احادیث متواتری درباره حضرت نقل کرده‌اند؛ ذکر بعضی از احادیثی که در شأن حضرت است و در کتاب صحیح اهل سنت نقل شده است. بخش دوم کتاب به تفسیر برخی از آیات قرآن مجید اختصاص یافته که مؤلف سعی نموده است با استفاد از احادیث صحیح و معتبر، ظهور و حکومت امام منتظر را اثبات نماید و آیات را با استناد به روایات تفسیر نماید»[۱].

فهرست کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

جلال الدین سیوطی

جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بكر سیوطی شافعی معروف به «جلال الدین سیوطی»، (متولد ۸۴۹ ق مصر، و متوفای ۹۱۱ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: شمس سخاوی، ابوعباس شمنی، محی‌الدّین کافیجی، و حافظ قاسم بن قطلو بغا به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «الاتقان فی علوم القرآن»، «الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور»، «اللآلئ المصنوعة فی الأحادیث الموضوعة»، «العرف الوردی فی اخبار المهدی» و «تفسیر جلالین» برخی از این آثار است.[۲]


پانویس

دریافت متن

پیوند به بیرون