احمد بن عمرو بن ابی‌عاصم بصری
مقدمه
ابوبکر احمد بن عمرو بن ضحاک شیبانی بصری نبیل، مشهور به ابن ابی‌عاصم. اهل بصره بود و در سال ۲۰۶ هـ به دنیا آمد. رجالیون از او با عناوینی چون حافظ کبیر، کثیر الحدیث، زاهد و دارای مرتبه بلند در صیانت و عفت یاد کرده‌اند. ابن ابی عاصم ساکن اصفهان بود و بعد از صالح بن احمد، به مدت سیزده و یا شانزده سال عهده دار امر قضاوت در آن شهر شد. وی از افرادی چون موسی بن اسماعیل، ابوالولید طیالسی، هدبة بن خالد، هشام بن عمار و عمرو بن مرزوق روایت کرده است و ابواحمد عسّال، [[احمد] بن بندار]]، عبدالرحمان بن محمد بن سیاه و دخترش عاتکه از او روایت کرده‌اند.[۱] برخی او را ظاهری مذهب دانسته‌اند،[۲] اما ذهبی در نفی این مطلب می‌‌گوید که او کتابی در ردّ داود ظاهری نوشته است.[۳] ابن ابی عاصم دارای مصنفات بسیاری بود که در قیام صاحب زنج در بصره از بین رفت، ولی حدود پنجاه هزار حدیث از آنها را از حفظ اعاده کرد.[۴]
سرانجام وی در سال ۲۸۷ هـ در اصفهان درگذشت و در مقبره دوشاباد دفن گردید.[۵]
کتاب‌های المسند الکبیر، الآحاد و المثانی، المختصر من المسند[۶] و السنة فی احادیث الصفات[۷] از اوست.[۸]
