سهل بن عبدالله بن یونس شوشتری

مقدمه

ابومحمد سهل بن عبدالله بن یونس بن عیسی تستری صوفی. سال ۲۰۰ هـ در شوشتر به دنیا آمد.^[۱] تستری نزد دایی خویش محمد بن سوّار و دیگران علم حدیث را فرا گرفت و سپس به مسلک صوفیان گرایش پیدا کرد و در زمره شیوخ و برجستگان بنام این طایفه در عصر خویش قرار گرفت. او گفتار و سخنان زیادی را در طریقه صوفیه بیان کرده است از باب نمونه می‌‌گوید: اصول ما صوفیه در شش چیز خلاصه می‌‌شود: تمسک به قرآن اقتدا به سنت خوردن حلال توبه ادای حقوق و پرهیز از گناه. کسانی چون عمر بن واصل، ابومحمد حریری و محمد بن منذر از وی حکایت و روایاتی را نقل کرده‌اند.^[۲] وی در حج مدتی با ذوالنون مصری مصاحبت کرد و سپس مدتی در بصره اقامت گزیده و در محرم سال ۲۸۳ در آنجا از دنیا رفت.^[۳]

آثارش عبارت‌اند از: دقائق المحبین مواعظ العارفین جوابات اهل الیقین^[۴] الغایة لاهل النهایه^[۵] تفسیر القرآن الکریم قصص الأنبیاء^[۶] و زایرجه^[۷].^[۸]