نظریه دعوت در تعیین امام

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث راه تعیین امام است

مقدمه

• این شیوه برای تعیین امام و خلیفه رسول خدا(ص) به وسیله زیدیه ابداع و اختراع شده است. آنان بعد از امامت حضرت سجاد(ع) بر این رأی قرار گرفتند که: كل فاطمي خرج بالسيف داعیاً الى الحق و كان عالماً بأمور الدين شجاعاً فهو امام يجب مطاوعته. از نسل حضرت فاطمه(س) هر که قیام مسلحانه و دعوت به حق کند اگر امور دین را بشناسد و شجاع باشد او امام است و پیروی‌اش واجب می‌‌گردد.
• با مطالبی که پیرامون انحصاری بودن راه نص گفته شد مجالی برای مطرح شدن نظریه دیگری که هیچ مستند قابل ارائه‌ای ندارد باقی نمی‌ماند. و راهی که زیدیه مطرح کرده‌اند با اجماع مرکب مردود است.

منابع

• زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۱

جستارهای وابسته

• انتخاب امام
• انتصاب امام