عبدالرحمن بن عمرو بن جموح

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

عبدالرحمن و پدرش عمرو بن جموح هر دو از اصحاب رسول خدا(ص) بودند و پدرش در جنگ احد به شهادت رسید[۱]، و عبدالرحمان در زمره اصحاب و شیعیان امیرالمؤمنین(ع) درآمد[۲] و در عصر حکومت معاویه به دست فرمانروایان ستمگر و ظالم معاویه به جرم دوستی با اهل بیت پیامبر(ص) به شهادت رسید وی اول کسی بود که در اسلام سرش را بریدند و از شهری به شهر دیگر بردند[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الاصابه، ج۴، ص۳۴۰.
  2. رجال طوسی، ص۴۹، ش۴۷.
  3. اصحاب الامام امیرالمؤمنین(ع)، ج۱، ص۳۳۵، ش۶۳۵.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۳۰-۸۳۱.