علوم

مقدمه

آیین اسلام ارجی بسیار بر علم و طلب علم می‌نهد و آن را مقدمه‌ای برای کسب معرفت قلبی و تکامل روحی می‌داند^[۱]. ترغیب و تشویق بی‌نظیر اسلام به طلب علم، موجب گشت تا مسلمانان با شور و شوق فراوان به دانش‌های گوناگون رو کنند و با فرهنگ و دانش دیگر ملل نیز آشنا گردند. فهم قرآن و راه یافتن به باطن این کتاب ژرف آسمانی، از مهم‌ترین رویکرد گسترده مسلمانان به علم بوده است. مسلمانان، علوم خویش را با پژوهش قرآنی و جست و جو در معانی و مفاهیم آیات قرآن آغازیدند. نخستین شهر مسلمانان که جنب و جوش علمی در آن پیدا شد، مدینه بود و نخستین مرکز علمی مسلمانان مسجد بود. مسلمانان در مسجد می‌نشستند و درباره معانی قرآن و سنت و صفات خداوند متعال گفت و گو می‌کردند. نخستین معلم اسلام نیز شخص پیامبر اسلام (ص) بود^[۲]^[۳].

دانشمندان مسلمان، با الهام از تأکیدهای دین اسلام بر یادگیری علوم و نیز با توجه به سیر تحولات و تطورات علوم در جامعه اسلامی، دسته‌بندی زیر را پیش کشیده و علوم را به چهار دسته تقسیم کرده‌اند:

علومی که موضوع آنها، اصول و فروع اسلام است و به قرآن و سنت استناد مستقیم دارند، مانند علم کلام و فقه؛
علومی که ابزار علوم دسته نخست‌اند، مانند منطق و اصول فقه؛
علومی که از کتاب و سنت برنخاسته‌اند و دینی نیستند، ولی آموختن آنها برای زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان واجب است، مانند دانش سیاست و تجارت؛
علومی که جزو علوم پیش گفته نیستند؛ ولی به گونه‌ای راهی به میان مسلمانان یافته‌اند، مانند علم نجوم^[۴]^[۵].

↑ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَإِذَا قِيلَ انشُزُوا فَانشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ؛ سوره مجادله، آیه ۱۱.
↑ خدمات متقابل اسلام و ایران، ۴۳۹؛ کارنامه اسلام‌، ۲۶.
↑ فرهنگ شیعه، ص 345.
↑ ر.ک: آشنایی با علوم اسلامی‌، ۹.
↑ فرهنگ شیعه، ص 345.