محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی
محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوجعفر محمد بن عبدالله بن سلیمان مطین حضرمی کوفی در سال ۲۰۲هـ به دنیا آمد و از احمد بن یونس، یحیی حمانی، یحیی بن بشر حریری[۱] و احمد بن حنبل روایت کرده[۲] و راویانی مانند ابوبکر نجاد، ابوالقاسم طبرانی و دیگران از وی روایت نقل کرده‌اند.[۳]
سمعانی علت ملقب شدن او را به مطیّن چنین نوشته است: روزی ابوجعفر با عده‌ای از کودکان مشغول گِل بازی بود و بدنش گِل آلود شده بود. ابونعیم فضل بن دکین از آنجا عبور می‌‌کرد و او را مطیّن صدا کرد و از آن پس، بدین نام ملقب شد.[۴]
برخی نویسندگان وی را محدثی ثقه دانسته[۵] و احادیث نقل شده از او را حدود صد هزار گفته‌اند.[۶] وی در سال ۲۹۸هـ از دنیا رفت.
آثار وی عبارت‌اند از: السنن فی الفقه التفسیر المسند تفسیر المسند الادب[۷]تاریخ صفین[۸] و جزء ابی جعفر. کتاب اخیر ممکن است عنوان یکی از نوشته‌های پیشین باشد[۹].[۱۰]
جرح و تعدیل
دارقطنی درباره او می‌نویسد: ثِقَةٌ جَبَل. خلیلی می‌گوید: ثِقَةٌ حَافِظٌ. ذهبی نیز در شرح حال او آورده است: الشَّيْخُ، الحَافِظُ، الصَّادِقُ، مُحَدِّثُ الكُوْفَةِ[۱۱]..[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ تذکرة الحفاظ ۲/۶۶۲.
- ↑ طبقات الجنابله ۱/۳۰۰.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۴/۴۱.
- ↑ الانساب ۵/۳۳۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۷.
- ↑ تذکرة الحفاظ ۲/۶۶۲.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۷.
- ↑ هدیة العارفین ۲/۲۳.
- ↑ کشف الظنون ۱/۵۸۴.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۷۴۲.
- ↑ سیر أعلام النبلاء، ج۱۴، ص۴۱ - ۴۲، ح۱۵؛ تذکره الحفاظ، ج۲، ص۶۲۶، ح۱۰۶۸۲؛ میزان الاعتدال، ج۳، ص۶۰۷، ح۷۸۰۱؛ تاریخ الإسلام، ج۲۲، ص۲۷۴، ح۴، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۲۷۶.
- ↑ حسینی میلانی، سید علی، عصمت از منظر فریقین، ص ۱۹۳.