سعد بن عبدالله اشعری قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوالقاسم سعد بن عبدالله بن ابی خلف اشعری قمی. اهل قم بود[۱] و در بغداد می‌‌زیست.[۲] نجاشی وی را به عنوان بزرگ و فقیه و فردی که مورد توجه شیعه است، معرفی کرده و می‌‌نویسد: وی با امام حسن عسکری (ع) ملاقات داشته و به دیدار آن حضرت نایل شده است، گرچه برخی این ملاقات را منکر شده‌اند.[۳] شیخ او را ثقه، جلیل‌القدر و دارای کتاب‌های زیاد و اخبار فراوان دانسته،[۴] اما بر آن است که وی از ائمه (ع) روایتی نقل نکرده است.[۵] زرکلی از وی با عنوان فقیه و امامی یاد می‌‌کند.[۶]

قمی برای تحصیل دانش به سفرهای متعددی دست زد و با عده‌ای از بزرگان اهل سنت ملاقات کرد و به احادیث زیادی از عامه آگاهی پیدا کرد. او با افرادی چون حسن بن عرفه، محمد بن عبدالملک دقیقی، اباحاتم رازی و عباس ترقفی در ارتباط بود.[۷] سعد از حکم بن مسکین و احمد بن محمد بن عیسی روایت کرده و افرادی چون محمد بن حسن بن ولید، احمد بن محمد بن یحیی، علی بن حسین بن بابویه و پدر و برادر جعفر بن محمد بن قولویه نویسنده کامل الزیارات از وی روایت کرده‌اند.[۸] سعد در سند ۱۱۴۲ روایت آمده است.[۹]

آثار و کتاب‌های فراوان برای او برشمرده‌اند که عبارت‌اند از: الرحمه الوضوء الصلاة الزکاة الصوم الحج بصائر الدرجات الضیاء فی الرد علی المحمدیه و الجعفریه فرق الشیعه الرد علی الغلات ناسخ القران و منسوخه و محکمه و متشابهه فضل الدعاء و الذکر جوامع الحج مناقب (مثالب) رواة الحدیث المتعه الرد علی علی بن ابراهیم بن هشام فی معنی هشام و یونس قیام اللیل الرد علی المجبره فضل قم و الکوفه فضل ابی طالب و عبدالمطلب و ابی النبی (ص) فضل العرب الامامه فضل النبی (ص) الدعاء الاستطاعه احتجاج الشیعه علی زید بن ثابت فی الفرائض النوادر المنتخبات المزار مثالب هشام و یونس مناقب الشیعه[۱۰] الطهاره الضیاء فی الامامه (الضیاء فی الرد علی المحمدیة و الجعفریه) مقالات الامامیه[۱۱] ما روته العامه مما یوافق الشیعه[۱۲] و رجال سعد بن عبدالله اشعری.[۱۳]

وی در سال ۳۰۱ یا ۲۹۹ هـ [۱۴] و بنا بر قولی، در روز چهارشنبه ۲۷ شوال سال ۳۰۰ در زمان حکومت رستم درگذشت[۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الاعلام ۳/۸۶.
  2. هدیة العارفین، ج1، ص ۳۸۴.
  3. رجال النجاشی، ج1، ص ۴۰۱.
  4. الفهرست (طوسی)، ص ۷۵.
  5. رجال الطوسی، ص ۴۷۵.
  6. الاعلام، ج3، ص ۸۶.
  7. رجال النجاشی، ج1، ص ۴۰۱.
  8. تنقیح المقال، ج2، ص ۱۷.
  9. معجم رجال الحدیث، ج8، ص ۷۹.
  10. رجال النجاشی، ج1، ص ۴۰۲ ـ ۴۰۳.
  11. الفهرست (طوسی)، ص ۷۶.
  12. الذریعه، ج19، ص ۲۰.
  13. الذریعه، ج10، ص ۱۱۸.
  14. رجال النجاشی، ج1، ص ۴۰۴.
  15. خلاصة الاقوال، ص ۷۹.
  16. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۵۹-۳۶۰.