عصبه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

جماعت متعصب و متعاضد[۱]، جمعیت مرتبط و متحد[۲] و جماعتی بین ده تا چهل نفر [۳].

إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ[۴].

همبستگی و وحدت در عُصْبَةٌ بسیار شدید است و در قرآن کریم برادران حضرت یوسف (ع) به گروه خود عُصْبَةٌ گفتند: قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ[۵].

عُصْبَةٌ از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به جمعیت‌ها و گروه‌های انسانی وارد شده است[۶]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۸.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۴۵.
  3. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۰۵.
  4. «کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ را (وارد) آوردند دسته‌ای از شمایند» سوره نور، آیه ۱۱.
  5. «گفتند: اگر گرگ او را بخورد با آنکه ما گروهی توانمندیم در آن صورت ما (ناسودمند و) زیانکاریم» سوره یوسف، آیه ۱۴.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۶-۴۱۷.