ثنیه الوداع

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«ثنیة الوداع» موضعی بود در سمت راست مدینه یا پایین آن.[۱] از این موضع به عنوان تپه یا گردنه‌ای یاد شده، مشرف بر مدینه که مسافران مکه آن را می‌‌پیمایند.[۲] در علت نامگذاری ثنیة الوداع وجوه مختلفی بیان شده است از جمله، برخی را نظر بر این است که سبب آن، تودیع با مسافران در این مکان بوده است.[۳] ضمن این که بعضی هم، از وداع رسول خدا(ص) با جانشینان در این مکان به هنگام خروج از مدینه، به عنوان دلیل نامگذاری این موضع به این اسم نام برده‌اند.[۴] برخی هم از «وداع» به عنوان اسم دره‌ای در مدینه و «ثنیه» را عقبه آن یاد کرده‌اند.[۵] حموی در کتاب خود، ضمن برشمردن آراء صاحب‌نظران در این باب، قول صحیح را آن دانسته که این نام، نامی کهن و مربوط به روزگار جاهلیت است که به جهت تودیع مسافران بدین نام خوانده شده است.[۶] ثنیة الوداع در کتاب «معجم المعالم الجغرافیه فی السیرة النبویه» بخشی از سلع معرفی شده که در جانب شرقی آن قرار داشته است. وی در ادامه آورده که این مکان را امروزه تنها نخبگان اهل مدینه می‌‌شناسند. امروزه ثنیة الوداع داخل در بافت شهر مدینه قرار گرفته و در آن راهی است که به سوی العیون و الشهدا و شام می‌‌رود. ثنیة الوداع حوادث تاریخی متعدد را به خود دیده است؛ این ثنیه محل توقف پیامبر(ص) هنگام عزیمت به غزوه تبوک[۷] و نیز محل غارت گله شتران ایشان بوده است.[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۷۲.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.
  6. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۸۶.
  7. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۱۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۰۳.
  8. واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۹؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۲، ص۳۳۴.
  9. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۳۲.