دارالاسلام

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

دارالاسلام به مناطقی گفته می‌شود که متعلق به مسلمانان است و قوانین و دستورات دینی، سیاسی، اقتصادی، اخلاقی و تربیتی اسلام رعایت می‌شود و یا اینکه اکثر ساکنان آن مسلمان هستند.

معناشناسی

دارالاسلام، در اصطلاح فقه سیاسی به سرزمینی گفته می‌شود که در قلمرو حاکمیت اسلام بوده و احکام اسلام در آن نافذ و شعائر دین در آن برپا گردد[۱].

دارالاسلام شامل سه بخش است:

  1. شهر یا کشورهایی که به دست مسلمانان احداث شده باشد؛ همچون بصره و کوفه؛
  2. سرزمینی که به صورت فتوحات در جنگ، به دست مسلمین افتاده باشد؛ نظیر ایران و عراق؛
  3. سرزمین‌هایی که مسلمانان با اهالی آن از در صلح برآمده و به خود آنان واگذار کرده و برای آن خراج تعیین کرده باشند[۲].

برخی، دارالاسلام را شامل تمامی مناطق و سرزمین‌های وسیع و دور از مرکز اسلامی می‌دانند[۳]، بنابراین، وطن اسلامی از این دیدگاه، بر آن حدود جغرافیایی که امروزه در میان دول جهانی متداول است صدق نمی‌کند، بلکه وطن اسلامی (دارالاسلام) با توجه به عقیده اسلامی، گسترش می‌یابد؛ برای مثال: سرزمین‌های اسلامی که کافران بر آن دست یافته باشند، جزء بلاد اسلام است؛ مانند سرزمین فلسطین یا جمهوری‌های مسلمان‌نشین در شوروی سابق. گفتنی است در صدر اسلام به دارالاسلام “دارالبحرة” می‌گفتند[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. آثار الحرب فی فقه الاسلامی، ص۱۶۹؛ دائرة المعارف الاسلامیه، ج۹، ص۷۷؛ الموسوعة العربیة المیسره، ص۷۷۲.
  2. تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۳۴۱.
  3. الفقه السیاسة، ص۱۵۴-۱۵۳؛ آثار الحرب، ص۱۸۰-۱۷۷.
  4. المحلّی، ج۷، ص۳۵۳.
  5. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۹۵.