یحیی بن قاسم اسدی کوفی
آشنایی اجمالی
از موالی بنی اسد[۱] و جزء تابعین و صحابی امام باقر، امام صادق و امام کاظم (ع)بود.[۲] از امام باقر، امام صادق و امام کاظم (ع) روایت کرده است،[۳] همچنین از افرادی مانند هشام بن سالم، عبدالواحد بن مختار و حماد بن عثمان روایت کرده است.[۴]
روایتگرانی همچون حسن بن علی بن ابی حمزه،[۵] علی بن ابی حمزه، حسین بن ابی العلاء،[۶] عبدالرحمان بن سالم، محمد بن زیاد، عاصم بن حمید و منصور بن حازم[۷] از وی روایت کردهاند. رجالنویسان ایشان را فردی مورد اعتماد، سرشناس،[۸] فقیه[۹] و از اصحاب اجماع دانستهاند.[۱۰]
او نابینا به دنیا آمد.[۱۱] بعضی وی را دارای مذهب واقفی[۱۲] و بعضی به دلیل اینکه زمان فوت، امام کاظم (ع) را درک نکرد، او را واقفی نمیدانند.[۱۳] بعضی از رجالنویسان او را با یحیی بن قاسم حذاء ازدی واقفی متحد نمیدانند.[۱۴] از آثارش کتاب تفسیر ابی بصیر،[۱۵] «یوم و لیلة»[۱۶] و «مناسک حج»[۱۷] میباشد. سرانجام در سال ۱۵۰ه درگذشت.[۱۸][۱۹]
جستارهای وابسته
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۷۳.
- ↑ رجال الطوسی ۱۴۰، ۳۳۳ و ۳۶۴.
- ↑ حاوی الاقوال ۴/۳۶۵.
- ↑ جامع الرواة ۲/۳۳۷.
- ↑ نقد الرجال ۳۷۵.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۱۷۸.
- ↑ جامع الرواة ۲/۳۳۵.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۴۱۱.
- ↑ معجم المؤلفین ۱۳/۲۱۹.
- ↑ الذریعه ۴/۲۵۱.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۷۳.
- ↑ خلاصة الاقوال ۲۶۴.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۸/۱۸۶.
- ↑ نقد الرجال ۳۷۵.
- ↑ الذریعه ۴/۲۵۱.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۴۱۱.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۱۷۸.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۴۱۱.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۸۳۵-.۸۳۶