علم امام رضا
مقدمه
پیامبر خدا (ص) می‌فرمایند: «علی بن موسی (ع) کسی است که به نور خدا می‌بیند و به تفهیم و تعلیم خدا می‌شنود، و به حکمت خدا سخن می‌گوید، نظر صائب او خطا ندارد و در علم و دانش او جهل راه ندارد. ظرفیت وجود او از حلم و علم پر شده است»[۱].
امام صادق (ع) نیز بارها به فرزندشان موسی بن جعفر (ع) می‌فرمودند: «دانای خاندان پیامبر (ص) در نسل توست و ای کاش من او را درک کرده می‌دیدم»[۲] وقتی مأمون عباسی، به قصد تخریب امام رضا (ع) مجلس مناظره‌ای را ترتیب می‌داد و از مدعوین می‌خواست که در زمینه‌های مختلف از امام (ع) سؤالاتی را بپرسند امام رضا (ع) با توسل به آیات قرآن و احکام خداوند، به تمام سوالات پاسخی روشن و دندان شکن می‌دادند به طوری که اربابان ادیان و مذاهب دیگر در برابر علم و دانش امام (ع) سر تسلیم به زیر می‌آوردند[۳]. امام (ع) حتی با زبان کسانی که با ایشان مناظره می‌نمودند تکلم می‌نمودند و از همه مهم‌تر این که ایشان بر تمامی ادیان و مکاتب و فرق، آگاهی داشتند و به کتاب و گفتار مدعوین نیز استدلال می‌نمودند[۴].
مأمون نیز نتوانسته بود این حقیقت انکار ناپذیر را کتمان کند و زبان به تقدیر از علم و دانش امام (ع) باز کرده بود[۵].[۶]
