ولایت ملائکه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

﴿أَوْلِيَاؤُكُمْ در آیه ﴿إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا الله ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخَافُوا وَلا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ[۱] به معناى محبت و نصرت است که شامل دنیا و آخرت مى‌شود؛ اما اینکه چه نوع ولایتی است، تشریعی یا تکوینی‌؟ با توجه به مفادّ آیه، بیش‌تر جنبه تشریع، هدایت و نصرت در امور دینی دارد. اما برخى ملائکه با صَرف نظر از آیه مذکور، داراى ولایت تکوینی بر مؤمنین و کافرین هستند؛ نمونه بارز آن، قبض روح انسان هنگام مرگ استیا آیه دیگر که ملکی بر حضرت مریم (س) نازل می‌شود و به اذن الهی تصرف در تکوینیات نموده و به او فرزندی عطا می‌کند: [۲].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «فرشتگان بر آنان که گفتند: پروردگار ما خداوند است سپس پایداری کردند، فرود می‌آیند که نهراسید و اندوهناک نباشید و شما را به بهشتی که وعده می‌دادند مژده باد! ما دوستان شما در این جهان و در جهان واپسینیم» سوره فصلت، آیه ۳۰-۳۱.
  2. ﴿قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا «گفت: من، تنها فرستاده پروردگار تو هستم تا به تو پسری پاکیزه ببخشم» سوره مریم، آیه ۱۹.