محراب فاطمه
مقدمه
این محراب در جنوب محراب "تهجّد"، داخل مقصوره، یا حجره حضرت فاطمه (س) قرار دارد و بنای آن از پشت پنجره‌ها برای هر زائری نمایان است. در روایات اهل بیت (ع) به مناسبت‌های مختلفی از این محراب یاد شده است.
امام مجتبی (ع) می‌فرماید: "مادرم فاطمه (س) را شب جمعه‌ای در محراب عبادتش دیدم که تا طلیعه صبح ایستاده بود و نام مردان و زنان مؤمن را به زبان می‌آورد، برایشان بسیار دعا می‌کرد و برای خود دعا نمی‌کرد، گفتم: مادر! چرا برای خود دعا نکردی؟ فرمود: پسرم! اول همسایه و سپس اهل خانه"[۱]. در روایات دیگر از درخشش نور از چهره آن حضرت، هنگام عبادت در محراب، سخن به میان آمده است[۲].
علاوه بر محراب اصلی، دو محراب دیگر در سمت قبله مسجد النبی وجود دارد: یکی محراب عثمانی، منسوب به سلاطین عثمانی و دیگری محراب سلیمانی که به نام سلطان سلیمان عثمانی است. این محراب پس از سال ۸۶۰ ساخته شده است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الأطهار (ع)، ج۱، ص۳۱۳.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الأطهار (ع)، ج۲۸، ص۳۸.
- ↑ رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۲۲۲.
- ↑ حاجی‌زاده، یدالله، منبر و محراب، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۳۴۲.