مسجد الحرام در قرآن
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مسجد الحرام است. مسجد الحرام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مسجد الحرام در قرآن - مسجد الحرام در معارف مهدویت - مسجد الحرام در فقه اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
﴿... فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ...﴾[۱].
کلمه مسجد الحرام چهارده بار در قرآن مجید مذکور است[۲][۳] و در چند جای دیگر به آن اشاره شده است[۴][۵].
«مسجد الحرام مسجد مکه است. کعبه و زمزم و مقام ابراهیم جزئی از این مسجد هستند. در سال هشتم هجرت؛ پیامبر اکرم(ص) در مکه مکانی ساخت که به زودی آن محل برای اجتماع مسلمانان کوچک شد و در زمان عمر و عثمان خانه‌های اطراف مسجد را جزو مسجد کردند.
در زمان عبدالله بن زبیر و خلفای اموی و عباسی توسعه و تزئین مسجد ادامه یافت. ابن زبیر برای مسجد سقف ساخت، مهدی خلیفه عباسی دور مسجد اطاق‌های بی‌سقف با ستون‌های چوبی بنا کرد و عدد مناره‌ها را به هفت رسانید و دور کعبه چراغدان‌هایی ساخته شد سپس برای هر یک از ائمه مذاهب بنای جداگانه‌ای با سقف‌های چوبی بنا کردند که هر یک از ائمه مذاهب در ساختمان مخصوص به خود نماز بگزارد و به این ترتیب از منازعات حنفی‌ها و شافعی‌ها پیشگیری شد. کف حجرات با شن و راه ورود به مطاف با سنگ مرمر مفروش گردید.
مسجد؛ شکل فعلی خود را در زمان سلطان سلیم دوم از سنه ۱۵۷۲ تا سنه ۱۵۷۷ به دست آورده است[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ «... اکنون به سوی مسجد الحرام رو کن.».. سوره بقره، آیه ۱۴۴.
- ↑ بقره: آیات ۱۴۴، ۱۴۹، ۱۵۰، ۲۱۷؛ مائده ۲؛ انفال ۳۴؛ توبه ۲۸، ۱۹، ۷؛ اسراء، ۱؛ حج ۲۵، ۲۷؛ فتح ۲۵، ۲۷.
- ↑ ر.ک: خزائلی، اعلام قرآنی، ص۵۹۶.
- ↑ بقره، ۱۱۴، ۱۸۷؛ نساء ۱۰۱؛ مائده ۹۷، توبه ۱۷.
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۲۰۵۱؛ و ر.ک: خزائلی، اعلام قرآن، ص۵۹۶.
- ↑ محمد رسول کیانی، اعلام قرآن، ص۶۹.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۱۳۰.