الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده
پژوهشی در باب علم امام(ع) کتابی است به زبان فارسی؛ بخش اول آن ترجمه فارسی کتاب علم الإمام اثر محمد حسین مظفر و بخش پایانی آن رساله‌ای در علم امام اثر علامه طباطبایی می‌باشد. این کتاب به همت علی شیروانی گردآوری و ترجمه شده و توسط انتشارات دار الفکر به چاپ رسیده است. در این کتاب دلایل و مبانی علم غیب امام بصورت کلامی ارائه شده است. علامه مظفر در صدد اثبات این حقیقت است که آگاهی امام معصوم از همه حقایق به طور بالفعل در صفحه جان او حضور دارد. وی برای اثبات مدعای خود ده دلیل عقلی آورده که برخی از آنها در مناظرات و احتجاجات ائمه(ع) با مخالفان موجود است. وی سپس به ده آیه و ده گروه از روایات تمسک کرده و به منابع علوم اهلبیت(ع) اشاره نموده است. در ادامه ادله نقلی معارض نظریه امام بررسی و پاسخ داده شده و شبهات کسانی که علم امام(ع) را محدود می‌دانند، مورد نقد قرار گرفته است. نویسنده این نکته را هم بررسی کرده که آیا اعتقاد به علم امام(ع) به صورت اعتقاد اجمالی کفایت میکند یا باید اعتقاد تفصیلی باشد. در پایان، سخنان علی بن موسی رضا(ع) در بیان مقام امامت نقل گردیده است. در بخش دوم این کتاب، دیدگاههای علامه طباطبایی در خصوص علم امام(ع) بررسی شده است.