الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده
- مهدویت و یا موعود باوری به معنای اعتقاد به یک نجاتبخش است که در آخرالزمان برای نجات و رهایی انسانها و برقراری صلح و عدالت خواهد آمد. مهدویت یکی از بحثهای ریشهای و اصیل است، و اختصاصی به تشیع ندارد و قبل از اینکه مسئلهای شیعی باشد یک مسئله اسلامی و مورد قبول بیشتر مسلمانان است، اگر در مواردی جزئی اختلافهایی وجود دارد.
- عقیده به مهدویت و باور به ظهور و قیام مهدی موعود - به عنوان نجاتدهنده عالم بشریت و اصلاحگر موعود - باور و اعتقادی است که براساس کتاب و سنت، پدید آمده و بیشتر مسلمانان به آن اذعان دارند. یعنی اعتقاد به وجود ولی عصر(ع) به عنوان نجاتدهندۀ عالم بشریت و اصلاحگر موعود ویژۀ شیعیان نیست و اصل این عقیده از نظر اهل سنت با شیعه همسان بوده و بین این دو فرقه از حیث بشارتهای پیامبر(ص) راجع به ظهور آن حضرت و مأموریت جهانی وی و دربارۀ شخصیت برجسته و مقدس آن بزرگوار و حتی نشانههای ظهور و ویژگیهای انقلاب او تفاوتی وجود ندارد، چنانکه چهار نفر از بزرگان علمای مذاهب چهارگانۀ اهل سنت در جواب استفتایی به صحت اصل ظهور مهدی در آخر الزمان و اینکه عالم را پر از عدل و داد کند و عیسی(ع) به آن حضرت اقتدا نماید و اوصاف دیگر آن حضرت رسما فتوای مستدل و قاطع دادهاند.
- از مصادر معتبر تاریخ و حدیث استفاده میشود در تمامی عصرها و دورانها این یک عقیدۀ عمومی امّت اسلام بوده است و همه بر آن اتفاق نظر داشتهاند؛ لذا مدعیان دروغین مهدویت را به جهت اینکه واجد صفات و نشانیهای مهدی موعود نیستند رد میکردند و هرگز در مقام رد آنها صحت اصل و اساس این عقیده را منکر نمیشدند و این اتفاق نظر به حدی است که تندروترین گروههای اهل سنت (وهابیان) نیز این موضوع را پذیرفته و از آن به طور جدی دفاع میکنند و از عقاید مسلم اسلامی میدانند و حرکتهایی که از سوی مدعیان مهدویت در جوامع اسلامی اهل سنت رخ داده مانند جنبش مهدی سودانی در قرن گذشته و حرکتی که در آغاز این قرن در حرم مکه اتفاق افتاد و جنبشهایی مانند "جنبش جهاد و هجرت" در مصر و حرکتهای مشابه آن نشأت گرفته از اعتقاد به وجود ولی عصر(ع) است نه در اثر به وجود آمدن خلأ فکری و یا تحت تأثیر تفکرات شیعی، آنگونه که برخی تصور میکنند.