حجر الاسود در فقه اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حجر الاسود است. "حجر الاسود" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حجر الاسود (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

حجر الاسود یا سنگ سیاه، در رکن شرقی کعبه به ارتفاع یک و نیم متر از سطح زمین نصب شده است. حجر الاسود از اجزای بسیار مقدّس مسجد الحرام و از سنگ‌های بهشتی است که همراه حضرت آدم(ع) بوده و پس از نزول آدم به زمین و قبول توبه‌اش نزد وی فرود آمده است.[۱] در روایات آمده است که این سنگ در آغاز بسیار سفید بود، امّا گناهانی که فرزندان آدم انجام دادند، سبب سیاه شدن آن گردید.[۲] در روایتی از رسول خدا(ص) آمده است: حجر الاسود دست راست خداوند در روی زمین است، کسی که آن را مسح کند دست خدا را مسح کرده است.[۳] از احکام آن در باب حج سخن رفته است.

استلام (لمس کردن) حجر الاسود بر مردان مستحب است [۴]. حجر الاسود نقطه آغاز و پایان طواف است؛ بنابراین، هر دوری از طواف از محاذی حجر الاسود آغاز می‌شود و با رسیدن به محاذی آن پایان می‌یابد.[۵]

مستحب است طواف کننده قبل از شروع به طواف، رو به حجر الاسود کند؛[۶] چنان که توقف طواف کننده محاذی حجر الاسود و گفتن حمد و ثنای خدای متعال و صلوات بر پیامبر و خاندان مطهّرش و بالا بردن دستان به دعا مستحب است[۷] .[۸]

جستارهای وابسته

منابع


پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. الکافی (کلینی)، ج۴، ص: ۱۸۵ و ۱۸۸.
  2. وسائل‌الشیعة، ج۷، ص:۴۱۰
  3. وسائل الشیعة، ج۱۳، ص:۳۲۴.
  4. الحدائق الناضرة، ج۱۹، ص:۱۱۶ ـ ۱۱۹.
  5. جواهر الکلام، ج۱۹، ص:۲۸۷.
  6. جواهر الکلام، ج۱۹، ص:۲۹۱.
  7. جواهر الکلام، ج۱۹، ص:۳۴۰
  8. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص:۲۳۰.