رافع بن حریمله قینقاعی
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
او را رافع بن حرمله نیز خوانده‌اند.[۱] از زندگانی‌اش اطلاعات فراوانی در دست نیست. وی از اعضای طایفه یهودی بنی‌قینقاع بود که در یثرب، کنار قبایل خزرج و در هم پیمانی با آنها بودند. این طایفه در سال دوم هجری پیمان خود را با پیامبر نقض کردند[۲]. عبدالله بن اُبی از سران خزرج فراوان کوشید مانع تبعید آنان از یثرب شود؛ اما موفق نشد.[۳] رافع و تنی دیگر از این طایفه که تا اندازه‌ای فقیر هم بودند، ترجیح دادند کنار عبدالله بن اُبی بمانند، زیرا وی نیازهایشان را برآورده می‌کرد، از این رو رافع اسلام آورد و به عبداللّه‌بن اُبی پیوست و در کنار او به مخالفت پنهانی با پیامبر(ص) پرداخت. عبدالله بن اُبی، رافع را بسیار دوست داشت و رافع نیز فراوان به وی ارادت می‌ورزید و به او می‌گفت خودم، مالم و فرزندانم فدای تو باشند.
مرگ عبدالله بن اُبی در ذی‌قعده (سال ۹ هجری)[۴] برای رافع و دیگر یهودیان مسلمان شده بسیار دشوار بود و در تشییع جنازه عبدالله بن اُبی حضوری چشمگیر داشتند، به گونه‌ای که دیگران نمی‌توانستند به تابوت نزدیک شوند؛ همچنین پس از دفن وی خاک بر سر ریخته و می‌گفتند ای کاش پیش از تو جان داده بودیم.خطای یادکرد: برچسب تمام‌کنندهٔ </ref> برای برچسب <ref> پیدا نشد.[۵]
رافع بن حریمله قینقاعی در شان نزول
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۵۹.
- ↑ المغازی، ج ۱، ص ۱۷۶.
- ↑ المغازی، ج ۱، ص ۱۷۷ ـ ۱۷۹.
- ↑ دلائل‌النبوه، ج ۵، ص ۲۸۵؛ المنتظم، ج ۳، ص ۳۷۷.
- ↑ اسماعیلی، مهران، مقاله «رافع بن حریمله قینقاعی»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۳.