مرثیه جن
مقدمه
از ابعاد غیر مادّی و غیر بشری شهادت امام حسین(ع)، گریه و نوحه و مرثیه‌خوانی فرشتگان و اجنّه بر آن حضرت است. روایاتی در این باره نقل شده و کسانی هم مدّعی بوده‌اند که شعرها و نوحه‌های جنّ را به یاد عاشورا شنیده و گریسته‌اند، همچون مسور بن مخرمه[۱].
شهید مطهری در این باره می‌گوید: "در "قمقام زخّار"، قسمت زیادی از مراثی جنّی‌ها را بصورت شعر نقل کرده است. بعید نیست که این اشعار سراسر انتقاد و حنین و تحریک احساسات، از طرف علاقه‌مندان و شیعیان سروده می‌شده است و چون از طرف حکومت وقت، تحت تعقیب قرار می‌گرفتند، لذا اشعاری که می‌سرودند به نام جنّی منتشر می‌کردند که هم پی گم کرده باشند و هم مردم بهتر حفظ می‌کردند"[۲]. البته شعر‌های مرثیه از قول جنّ، غیر از گریه و عزاداری ملائک و انبیا و کرّوبیان در عزای حسینی است که روایاتش متفاوت است[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ عوالم (امام حسین)، ص۴۸۶.
- ↑ حماسه حسینی، ج۳، ص۳۷۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۴۹.