امام جماعت در فقه سیاسی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث امام جماعت است. "امام جماعت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام جماعت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
امام جماعت، کسی است که پیشوایی نمازگزاران را بر عهده داشته و مردم نمازهای واجب یومیه خود را به او اقتداء می‌کنند. در امام جماعت، ایمان، عدالت، عقل، طهارت مولد و بلوغ شرط است[۱]. نماز جماعت از مسائل عبادی اسلام است که ضمن بر پایی عمل عبادی، خود عاملی برای اتحاد و رأفت میان مردم و زمینه‌ای برای آگاهی از اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعه و با خبر شدن از احوال شخصی مسلمانان، هنگام بروز ناملایمات و حل آن می‌باشد[۲].
منابع
پانویس
- ↑ شرایع الاسلام، ج۱، ص۱۲۴؛ تبصرة المتعلمین، ص۶۰؛ تحریرالوسیله، ج۱، ص۲۷۴؛ جامع المقاصد، ج۲، ص۴۹۷.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۴.