عمرو بن قرظه انصاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

عمرو بن قرظه انصاری از شهدای کربلاست. پدر او(قرظه)از اصحاب علی(ع) و از خزرجیانی بود که به کوفه آمد و آنجا ماندگار شد و در رکاب علی(ع) با دشمنانش جنگید.

مقدمه

عمرو، از کوفه آمد و در کربلا، روز ششم محرّم به سید الشهدا(ع) پیوست. امام در گفتگوهایش با عمر سعد، او را برای مکالمه می‌فرستاد و او جواب می‌آورد، تا آنکه شمر از کوفه آمد و این مذاکره قطع شد[۱]. روز عاشورا جلوی امام حسین(ع) ایستاده بود و تیر‌های دشمن را با سینه و پیشانی خود به جان می‌خرید و اینگونه از جان امام محافظت می‌کرد. زخم‌های زیادی بر پیکرش نشست. به امام خطاب کرد که: ای پسر پیامبر!آیا وفا کردم؟ حضرت فرمود: آری! تو پیش از من به بهشت می‌روی. از من به پیامبر سلام برسان و بگو که من در پی تو می‌آیم و.... افتاد و شهید شد[۲]. نامش در زیارت ناحیه آمده است. برخی هم شهادتش را در عرصۀ میدان و پس از رجز و رزم گفته‌اند. رجز او چنین بود: «قَدْ عَلِمَتْ كَتِيبَةُ الْأَنْصَارِأَنِّي سَأَحْمِي حَوْزَةَ الذِّمَارِ ضَرْبَ غُلاَمٍ غَيْرِ نَكْسٍ شَارِيدُونَ حُسَيْنٍ مُهْجَتِي وَ دَارِي»[۳][۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. عنصر شجاعت، ج۲، ص۱۶۰.
  2. مقتل الحسین، مقرم، ص۳۰۶.
  3. عبرات المصطفین، ج۲، ص۳۰.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۵۶.