خانواده در فقه اسلامی
مقدمه
کوچکترین واحد اجتماعی، شامل پدر، مادر و فرزندان را خانواده گویند.
هریک از اعضای خانواده نسبت به یکدیگر حقوق و تکالیفی دارند.
سرپرستی خانواده بر عهده پدر است؛ از این‌رو، تأمین نفقه همسر و فرزندان با شرایطی بر عهده او است؛ چنان که تنظیم امور و ساماندهی روابط اعضای خانواده با پدر است. بر این اساس وی میتواند فرزندان و نیز همسرش را در صورت نشوز تأدیب کند.
توسعه دادن بر خانواده در مسکن و نیز هزینههای جاری زندگی، به‌ویژه در روز جمعه و دیگر عیدها، همچنین تلاش برای گشایش دادن به خانواده مستحب است. [۱]
از شرایط تحقق استطاعت داشتن مخارج خانواده تا بازگشت از حج،[۲] بلکه بنابر قول بیشتر فقها، دارا بودن مخارج زندگی پس از بازگشت به مقدار کفایت است. [۳]
بردن یا فرستادن اعضای خانواده به حج، هرچند با صرفه جویی در هزینه جاری زندگی یا قرض کردن، مستحب است [۴]؛ چنان که مستحب است پدر خانواده هنگام سفر دو رکعت نماز بخواند و برای خانواده خود دعا کند و آنان را به خدا بسپارد. [۵]
خوردن گوشت عقیقه بر اعضای خانواده مکروه است. [۶]
اعضای خانواده نمیتوانند یکدیگر را به بردگی بگیرند[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ الکافی فی الفقه، ص:۱۵۳ و ۱۵۵؛ جامع المقاصد، ج۴، ص:۷؛ جواهر الکلام، ج۲۲، ص:۴۴۹
- ↑ الحدائق الناضرة، ج۱۴، ص:۱۲۳
- ↑ العروة الوثقی، ج۴، ص:۴۱۳؛ مستمسک العروة، ج۱۰، ص:۱۶۱
- ↑ جواهر الکلام، ج۱۷، ص:۲۱۶
- ↑ الحدائق الناضرة، ج۱۴، ص:۴۲
- ↑ جواهر الکلام، ج۳۱، ص:۲۷۰
- ↑ جواهر الکلام، ج۲۴، ص:۱۴۱ و ۱۴۵ ـ ۱۴۷.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۳، صفحه ۴۲۱-۴۲۲.