بلدة در فقه سیاسی
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بلدة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- بلدة: شهر[۱]، دولت شهر، هر محدوده یا قطعه‌ای از زمین که مرزبندی شده باشد[۲]؛ چه آبادی باشد یا مرده و غیر مسکونی باشد[۳].
- ﴿لَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ﴾[۴].
- در فرهنگ سیاسی به واحد خودمختار سیاسی و اجتماعی که معمولاً از یک شهر و نواحی اطراف و پیرامون آن تشکیل یافته، دولت شهر گفته می‌شود و مترادف واژه یونانی "پولیس" است[۵][۶].
منابع
پانویس
{- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۹.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۴۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۲۸.
- ↑ «جنب و جوش آنان در شهرها تو را نفریبد» سوره غافر، آیه ۴.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۶۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۵۱.