ثعلبه بن عبدالرحمان در تاریخ اسلامی
مقدمه
ثعلبه اهل مدینه و از خدمتگزاران رسول اعظم(ص) بوده است. روزی پیامبر(ص) او را در پی اجرای فرمانی فرستاد و او از کنار خانه مردی از انصار عبور کرد که همسر او مشغول غسل بود. ثعلبه او را در حالی که برهنه و در حال غسل بود، تماشا کرد. ولی پس از آن، از کار خود پشیمان شد و از این که مبادا درباره‌اش وحی نازل شود، هراسان شد و دیگر خدمت رسول اکرم(ص) برنگشت و از همان جا راه کوهستان مدینه را در پیش گرفت و مدت چهل روز در کوه‌ها می‌چرخید و از گناه خود توبه و استغفار می‌کرد. در این مدت، پیامبر(ص) از او خبری نداشت تا این که پس از چهل روز، جبرییل بر پیامبر(ص) نازل شد و گفت: "خدا به شما سلام رسانیده و می‌فرماید: آن شخص فراری از امت تو در کوه‌ها از آتش جهنم به من پناهنده شده است".
پیامبر(ص) سلمان و عمر بن خطاب را برای پیدا کردن او فرستاد. آنها در راه به شبانی برخوردند و از حال او پرسیدند. شبان گفت: "شاید آن را که از ترس آتش جهنم، فراری است، می‌خواهید؟" آنها گفتند: آری، او را می‌جوییم ولی تو از کجا دانستی که وی از آتش جهنم گریزان است؟
شبان گفت: "او نیمه‌های شب از مکان خود بیرون می‌آید و دست‌ها را بر سر می‌گذارد و فریاد می‌کشد: پروردگارا! کاش مرا قبض روح کرده بودی و این حادثه برایم پیش نمی‌آمد". سپس ایشان را به محل حضور جوان راهنمایی کرد. آنها او را به نزد پیامبر(ص) بردند و پیامبر(ص) مژده قبولی توبه‌اش را داد، ولی طولی نکشید که آن جوان درگذشت[۱].
نقل شده، رسول خدا(ص) فرمودند: "ملائکه در تشییع جنازه او شرکت کردند"[۲].[۳]
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الثقات، ابن حبان، ج۳، ص۴۷؛ کتاب التوابین، ابن قدامه، ص۱۰۸-۱۰۵؛ سبل الهدی والرشاد، صالحی شامی، ج۱۱، ص۴۱۵؛ اسد الغابة، ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۲؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۵۲۰.
- ↑ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۲، ص۳۷۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۹؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۵۲۰؛ السیرة الحلبیه، حلبی، ج۲، ص۶۷۱.
- ↑ روحانی، سید حمید، مقاله «ثعلبه بن عبدالرحمان»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۲۰۲-۲۰۳.