بکیر بن حمران احمری در تاریخ اسلامی
بَکر بن حُمران احمری، از عمال و سرسپردگان عبید الله بن زیاد بود و از طرف او مأمور قتل مسلم بن عقیل شده بود.
مقدمه
نام او به اختلاف بَکر بن حُمران احمری،[۱] بکیر بن حُمران احمری[۲] و احمر بن بکیر،[۳] ذکر شده است.
بکیر بن حمران احمری از یاران و همراهان زیاد بن ابیه در زمان حکمرانی زیاد در کوفه به شمار می‌رفت. او به دستور زیاد در پی دستگیری یکی از یاران حجر بن عدی به نام عبدالله بن خلیفه طایی برآمد. بکیر و یارانش عبدالله را در مسجد عدی بن حاتم یافتند؛ عبدالله به دفاع از خود پرداخت و با آنان درگیر شد. در این درگیری عبدالله زخمی شد در این هنگام با استمداد جستن خواهر عبدالله از مردم قبیله طی، بکیر بن حمران احمری فرار کرد و نزد زیاد بن ابیه بازگشت و او را از ماجرا مطلع ساخت[۴].[۵].[۶]
او قاتل مسلم بن عقیل است. بکیر هنگام دستگیری مسلم شرکت داشت. او به مقابله مسلم آمده و با شمشیری که به صورت مسلم زد، لب بالایش را برید و لب پاینش را شکافت، اما مسلم ضربتی محکم به سرش زد و با ضربتی که بر گردنش وارد کرد، نزدیک بود شکمش را هم پاره کند،[۷] به همین جهت چون در نبرد تن به تن مغلوب مسلم شده بود، خشم و کینه زیادی علیه او در دل داشت. بکیر از طرف عبیدالله بن زیاد مأمور قتل مسلم شد. به دستور عبیدالله بن زیاد، مسلم را به بالای کاخ دار الاماره بردند و مشرف به «حدّائین»[۸] بازار کفشگران، گردنش را زدند، به‌گونه‌ای که سرش در میدان افتاد و پس از آن پیکرش را از بام، پایین افکندند. بکیر، سر مسلم را از تن جدا کرده و به نزد عبیدالله بن زیاد برد[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- مسلم بن عقیل (شهید)
منابع
پانویس
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۴۰؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۷؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی، ج۵، ص۵۴؛ مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی، ص۱۰۹؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۳۲؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی، ج۸، ص۱۵۷.
- ↑ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری، ج۲، ص۶۳.
- ↑ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۲۴۱.
- ↑ الطبری، الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۲۶۷.
- ↑ سید بن طاوس؛ اللهوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۳۰.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۲»، پایگاه پژوهه.
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۳۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۳؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری، ج۲، ص۶۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۳۲؛ تاریخ کوفه، ص۳۰۱. قس ابن اعثم، الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی، ج۵، ص۵۴: بکیر با ضربه مسلم کشته شد و قاتل مسلم شخص دیگری بود.
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۳۹؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری، ج۲، ص۶۲؛ تاریخ کوفه، ص۳۰۱؛ طبری، تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۸، جزارین.
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۳۹؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۲۴۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۳؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری، ج۲، ص۶۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۳۲.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۱۹۱-۱۹۲.