علی بن مظاهر اسدی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
او از یاران امام حسین(ع) و از شهدای کربلاست[۱]. وی در کوفه می‌زیست و پس از آمدن امام حسین(ع) به عراق، همراه دیگر یاران حضرت از آن شهر خارج شد و به ایشان پیوست[۲].
وی روز عاشورا به میدان شتافت و این رجز را خواند:
| اَقْسَمْتُ لَوْکُنّا لَکُمْ اعْداداً | اَوْ شَطْرَکُمْ لکُنْتُمُ الاَنْکاداً | |
| يا شَرَّ قَوْمٍ حَسَباً وَزاداً | لاحَفَظَ اللّهُ لَکُمْ اوْلاداً[۳] |
- به خدا سوگند اگر نفرات ما در برابر شما کم است، شما نیز در نظر ما کم و ناچیز هستید ای گروهی که از نظر حسب و توشه آخرت بدترین هستید خدا نسل شما را باقی نگذارد.
به روایتی وی پس از کشتن هفتاد تن از نیروهای دشمن، به فیض شهادت نایل آمد[۴].
در منابع مشهور و کهن، «علی بن مظاهر اسدی»، در شمار شهیدان کربلا ذکر نشده است.[۵]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
