پلیدی در فقه اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث پلیدی است. پلیدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: پلیدی در لغت- پلیدی در فقه اسلامی - پلیدی در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
مراد از آلوده، گاه چیزی است که با نجاسات برخورد کرده و نجس شده است و گاه چیزی است که با کثافات و آلودگی‌ها ـ که طبع آدمی از آنها متنفّر است ـ آمیخته و کثیف شده است. در این جا، آلوده به معنای دوم مراد است.
نوشیدن،[۱] وضو[۲] و غسل[۳] با آب آلوده کراهت دارد.
نماز گزاردن در جاهای کثیف مکروه است.[۴]
خوردن و نوشیدنِ هر نوع خوردنی و نوشیدنیِ آلوده در صورت صدق عنوان خبیث بر آن، حرام است.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ المهذب، ج ۲، ص۴۳۱.
- ↑ العروة الوثقی، ج ۱، ص۲۰۲.
- ↑ مفاتیح الشرائع، ج ۱، ص۵۱ و ۵۷.
- ↑ کشف الغطاء، ج ۳، ص۸۷؛ العروة الوثقی، ج ۱، ص۵۹۴.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۱۵۷.