عمارة بن شهاب ثوری
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عماره بن شهاب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عمارة بن شهاب ثوری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| عمارة بن شهاب | |
|---|---|
 تصویری کهن از مدینه | |
| نام کامل | عمارة بن شهاب ثوری |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌ثور |
| محل زندگی | مدینه |
| از اصحاب | امام علی |
| فعالیت‌های او | کارگزار کوفه |
مقدمه
عمارة بن شهاب ثوری از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) و مورد توجه آن حضرت بود و لذا پس از آن‌که در سال ۳۶ هجری مردم با امیرالمؤمنین (ع) بیعت کردند، حضرت افرادی را به عنوان حاکم و فرماندار به بلاد اسلامی فرستاد از جمله عماره بن شهاب را به امارت کوفه منصوب کرد، ولی موقعی که او نزدیک کوفه به محلی به نام زباله رسید، طلیحة بن خویلد از دلدادگان به عثمان، جلو راه بر او گرفت و گفت: حاکم ما ابو موسی است و او برای ما خوب است و تو باید بازگردی و در غیر آن صورت تو را به قتل می‌رسانم. عماره به ناچار به مدینه بازگشت و گزارش خود را به حضرت رساند و تا پایان عمرش در مدینه باقی ماند[۱].[۲]
عمارة بن شهاب در ولایت کوفه
عمارة بن شهاب جزو اولین گروه اعزامی کارگزاران حضرت بود که به کوفه فرستاده شد. وی از نیمه راه کوفه بازگشت[۳]. ابن حجر وی را عمارة بن شهاب ثوری دانسته و برابر نقل طبرانی سابقه هجرت داشته است و علی(ع) وی را بر کوفه گمارد[۴]. ابن حبان نام وی را عمارة بن حسان بن شهاب دانسته و می‌افزاید: او وقتی که به منزل زباله رسید طلیحة بن خویلد اسدی که از کوفه برای خون‌خواهی عثمان بیرون آمده بود گفت: تو کیستی؟
- عمارة بن حسان بن شهاب.
- چرا آمدی؟
- به عنوان امیر کوفه فرستاده شدم.
- چه کسی تو را فرستاده؟
- امیرالمؤمنین(ع).
- برگرد مردم از امیر خود ابو موسی راضی هستند[۵]. و اگر برنگردی گردنت را می‌زنم.
- عماره برگشت و گزارش آن را به علی(ع) داد و پس از مدتی کوتاه از دنیا رفت[۶].
بنا بر توصیه مالک اشتر، حضرت امیر(ع) ابو موسی اشعری را در کوفه ابقا کرد. و ابو موسی در نامه‌ای اطاعت مردم کوفه و بیعت اکثریت آنها را به اطلاع حضرت رساند[۷].[۸]
جستارهای وابسته
- بنی‌ثور (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۴، ص۴۴۲.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۲۷.
- ↑ نویری، نهایة الإرب، ج۵، ص۱۱۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۰۱؛ تاریخ طبری (ده جلدی)، ج۴، ص۴۴۲.
- ↑ ابن حجر، الإصابه، ج۴، ص۴۷۹.
- ↑ ابن حبان، ثقات، ج۲، ص۲۷۳؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۰۱؛ تاریخ طبری (ده جلدی)، ج۴، ص۴۴۲.
- ↑ تاریخ طبری (هشت جلدی)، ج۳، ص۴۶۳.
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۲۵۶.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص 165 - 166.