ثواء

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ثواء (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

ثَواء: اقامت^[۱] و مقیم^[۲]، اقامت همراه با استقرار^[۳] که صفت ساکن و مقیم محل یا شهری است.
وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ^[۴].
مشرکان قریش در مقابل قصص انبیای الهی که در کلام وحی آمده (از جمله قصه شعیب(ع) در شهر مدین) آن را تکذیب می‌کردند و ابراز حیرت و تعجب می‌کردند که پیامبر(ص) این قصص را از کجا آورده است. خداوند در آیه شریفه وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ برای اثبات اینکه این آیات از جانب خداوند است، به حضرت رسول(ص) خطاب می‌کند که تو مقیم مدین یا همشهری شعیب پیامبر(ص) و قوم او نبودی^[۵]. که از احوال آنها اطلاع داشته باشی. با توجه به سیاق آیه شریفه و شأن نزول آن به نظر می‌رسد، مراد از ثَاوِيًا همعصر و معاصر بودن است^[۶].