شیعه و امام (مقاله)
| شیعه و امام(ع) | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد هادی یوسفی غروی |
| موضوع | مهدویت، امامت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | معارف مهدویت |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | ۱۳۹۳ |
شیعه و امام(ع) عنوان مقاله‌ای است که به بررسی و ضرورت وجود امام می‌پردازد.این مقاله توسط محمد هادی یوسفی غروی به زبان فارسی نوشته شده و در کتاب معارف مهدویت به کوشش سعید آذرشین فام به چاپ رسیده است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در این مقاله بر ضرورت وجود پیامبر الهی دو برهان اقامه شده است؛ برهان اول، مبتنی بر نیاز انسان به عدالت فردی و اجتماعی، و عدم توانایی بشر بر درک جزئیات و ظرایف چنین عدالتی و در نتیجه نیاز به پیامبر الهی است. برهان دوم، بر عدم احاطه عقل بشری و مقهور شدن آن در دست خشم و شهوت، و نیاز به وجود فردی دانا به خیر و شرّ و توانا بر مهار نفس، استوار است. یافتن چنین فردی با این توانایی علمی و عملی، تنها برای خداوند میسّر است. قرآن کریم نیز با وجود بیان بسیاری از مسائل، باز هم درباره مسائلی که در آینده پیش میآید، تنها به ذکر اصول و قواعد اکتفا می‌کند و در صورتی که بخواد به امور جزئی مربوط به تمامی زمان‌ها بپردازد، کتابی با صدها برابر حجم قرآن نیز کافی نخواهد بود. بیان این حقایق و راهنمایی شایسته انسان‌ها و تربیت آنها ناگزیر از طریق پیامبران و امامان صورت می‌گیرد. برهان‌های یاد شده در کلمات معصومان(ع) نیز آمده است که در این فصل به پنج مورد آن اشاره می‌شود. برهان دیگر بر ضرورت وجود امام، بداهت نیاز به زمام دار در جوامع بشری است و روشن است، وقتی انسان‌ها وجود پیشوا را لازم و بدیهی بدانند، خداوند به طریق اولی انسان‌ها را بدون تعیین زمام‌دار صالح رها نکرده است. برهان چهارم نیز مبتنی بر لزوم وجود فرد حافظ دین و شریعت می‌باشد».
فهرست مقاله
- پیش گفتار؛
- مقدمه؛
- چکیده؛
- نیاز بشر به امام(ع)؛
- امامت در امتداد نبوت؛
- برهان اول؛
- برهان دوم؛
- آیا بیان قرآن کافی نیست؟؛
- نبوت و امامت در قرآن کریم؛
- برهان سوم؛
- برهان چهارم؛
- نتیجه‌گیری.
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت الله محمد هادی یوسفی غروی، (متولد ۱۳۲۷ ش، نجف اشرف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید ابوالقاسم خوئی، امام خمینی، سید کاظم حسینی حائری و سید محمد صادق حسینی روحانی پیگیری کرد. قاضی، رئیس دادگاه و رئیس دادگستری دادگاه انقلاب دزفول؛ مدرس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، جامعة المصطفی العالمیة، عضو شورای علمی گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری؛ عضو انجمن تاریخ‌پژوهان كشور، مشاور علمی مجله اندیشه تقریب، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و عضو گروه محققان مجمع الفكر الاسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزههای علمیه، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «بررسی نظریه‌های نجات و مبانی مهدویت»، «فلسفه غیبت از منظر روایات»، «موسوعة التاریخ الاسلامی»، «شیعه و امام»، « اصحاب امام حسن مجتبی»، «القضا و القدر علی ضوء الکتاب و السنه و العقل»، «من تاریخ الحدیث حتی عهد معاویة»، «القضاء و القدر فی القرآن و الحدیث»، «حاجه الانام الی النبی و الامام، «فی رحاب نهج البلاغه»، «الاسلام و الحضاره الغربیه» و نظارت علمی بر مجموعه «دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم» برخی از این آثار است.[۲]