درباره این که آیا برای حضرت مهدی (ع) در زمان غیبت ایشان خانواده‌ای خواهد بود یا خیر، یا این که آیا حضرتازدواج نموده است، صاحب‌نظران اختلاف دارند. برخی ازدواج حضرت را به خاطر غیبت ایشان ممتنع می‌‌دانند. اما با کمی توجه می‌‌توان دریافت که ازدواج حضرت هیچ تداخلی با غیبتحضرت ندارد، زیرا اگر وجود یارانی همراه حضرت در زمان غیبت امکان‌پذیر باشد، وجود اولاد و خانواده نیز برای حضرت ممکن است. علاوه بر این که این معنی را روایاتی تأیید می‌‌کند. از سویی ازدواج و تولداولاد از سنت‌های مؤکد اسلام است و تا جایی رسول خدا بر این امر تأکید داشت که فرمود: «النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی» یعنی ازدواج یکی از آیین‌های دین من می‌‌باشد و کسی که از این آییندینی روی‌گردان باشد از امت من نخواهد بود. برخی با ایراد این اشکال که در صورت وجود اولاد برای آن حضرت، شخصیت آن جناب در میان مردم مشخص میشود و این با اصل غیبت ناسازگار است، سعی در رد کردن این امر دارند. اما ما می‌‌دانیم که در احادیثی که از غیبتحضرت سخن می‌‌گوید، آمده است که مردم در زمان غیبتحضرت را می‌‌بینند و با ایشان سخن می‌‌گویند و حضرت در بازارها و خانه‌های ایشان رفت و آمد می‌‌کند، اما آنان حضرت را به عنوان امام زمان (ع) نمی‌شناسند و این خصوصیتی است که در روایات به شباهت ایشان به حضرت یوسف (ع) بیان شده است. علاوه بر این ممکن است که اولادحضرت از امامتپدر خویش با خبر باشند، اما این راز را هیچ‌گاه فاش نمی‌کنند.
اشکال دیگری که منتقدین گفته‌اند این است که با توجه به طول عمر به حضرتغیبت چگونه ازدواج حضرت امکان‌پذیر است؟! باید گفت این اشکال هیچ ربطی حضرت نخواهد داشت زیرا با وفاتهمسر پیشین، امکان ازدواج محال نیست و نیز ممکن است که خداوندزندگیهمسرحضرت را نیز همانند عمر ایشان طولانی قرار داده باشد. در روایاتی که درباره مسجدمقدسسهله سخن می‌‌گوید می‌‌بینیم که حضرتپس از ظهور با اهل و عیال خود به این مسجد وارد خواهد شد و این مسجد خانه مسکونی ایشان میشود[۱]. در برخی از دعاهایی که از سوی اهل بیت (ع) روایت شده است نیز به این مسئله اشاره شده است. از جمله در صلواتی که خود حضرت به جناب ابوالحسن ضراب اصفهانیتعلیم فرمودند می‌‌فرماید: «وَ صَلِّ عَلَی وَلِیِّکَ وَ وُلَاةِ عَهْدِکَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَ مُدَّ فِی أَعْمَارِهِمْ وَ زِدْ فِی آجَالِهِمْ وَ بَلِّغْهُمْ أَقْصَی آمَالِهِمْ دِیناً وَ دُنْیَا وَ آخِرَةً إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»؛ (خدایا صلوات فرست بر ولی خودت [[[حضرت مهدی]] (ع)] و اولیائت و نیز بر پیشوایانی که از اولاد او خواهند آمد و عمر ایشان را طولانی گردان و رحلت‌شان را به تأخیر انداز و آنان را به بهترین آرزوهای‌شان نایل کن، آرزوهای دینی و دنیایی و آخرتی‌شان، همانا تو بر هر کاری توانا هستی)[۲]. یونس بن عبدالرحمان از امام رضا (ع) روایتی نقل می‌‌کند که فرمود: برای حضرت مهدی (ع) این گونه دعا کنیم: «اللَّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ... اللَّهُمَّ أَعْطِهِ فِی نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِیعِ رَعِیَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ»؛ (خدایا نسبت به او و خانواده‌اش و فرزندانش و اهل و عیالش و امت او و تمام زیردستان او چنان کن که چشم روشنی او باشد و او را خشنود کند)[۳].
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط