عبدالعزیز بن مسلم (راوی امام رضا)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

عبدالعزیز بن مسلم از یاران امام رضا (ع) است که از وی روایات مبسوطی در بیان مقام امام رضا (ع) نقل شده است. وی پیرامون مقام امامت می‌گوید: «منزلت امامت، منزلت انبیاست و مقام امامت، خلافت خدا و خلافت رسول الله (ص) و مقام امیرالمؤمنین (ع) و میراث حسن و حسین (ع) است و در آن استدلال به آیات، بر انحصار امامت در معصومین (ع) است»[۱].[۲]

او در مرو خراسان در خدمت امام(ع) بوده و به موضوع امامت و خلافت اهمیت می‌داده است، می‌گوید: از امام رضا(ع) از تفسیر آیه شریفه نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ[۳] پرسیدم.

فرمودند: خداوند فراموشی ندارد و سهو هم نمی‌کند، این مخلوق حادث است که سهو دارد و فراموش می‌کند، مگر نشنیده‌ای که خداوند فرموده: وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا[۴]، آری او کسانی که خدا را فراموش کنند و یا روز قیامت را از یاد برند مجازات می‌کند و آنها را از یاد خودشان می‌برد، همان گونه که در قرآن مجید می‌فرماید: وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ[۵].

شما مانند کسانی که خداوند را فراموش کردند نباشید که خداوند آنان را از یاد خودشان برد و آنها از فاسقان می‌باشند و یا فرمود: فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَذَا[۶]، یعنی ما آنها را ترک می‌گویم، همان گونه که آنها روز قیامت را ترک گفتند و خود را برای هم چه روزی آماده نساختند، امروز هم ما به آنان توجهی نخواهیم کرد[۷].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۵.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص۴۹۴.
  3. « خداوند را فراموش کرده‌اند و خداوند نیز آنان را از یاد برده است» سوره توبه، آیه ۶۷.
  4. «پروردگارت فراموشکار نیست» سوره مریم، آیه ۶۴.
  5. «و چون کسانی نباشید که خداوند را فراموش کردند پس (خداوند نیز) آنان را از یاد خودشان برد؛ آنانند که نافرمانند» سوره حشر، آیه ۱۹.
  6. «امروز ما آنان را از یاد می‌بریم چنان که آنان دیدار این روزشان را از یاد برده بودند» سوره اعراف، آیه ۵۱.
  7. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص ۲۳۹.