محمد بن احمد دولابی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوجعفر محمد بن صباح دولابی بغدادی بزاز مزنی در سال ۱۵۱ هـ در قریه دولاب ری به دنیا آمد،[۱] با اینکه اصل و نیاکان او از هرات بود. وی برای تحصیل دانش به دیگر جاها سفر کرد و در نهایت ساکن بغداد گردید و از موالیان مزینه به شمار می‌‌رفت.[۲] ابوجعفر از ابراهیم بن سعد، شریک بن عبدالله و اسماعیل بن زکریا خلقائی روایت کرد و راویانی چون احمد بن حنبل و پسرش عبدالله بن احمد و عیسی بن عبدالله طیالسی از او روایت نمودند.[۳] ذهبی وی را در نقل حدیث، موثق دانسته است. وی سرانجام به سال ۲۲۷ هـ در کرخ بغداد وفات یافت. او کتاب السنن در حدیث را از خود بر جای گذاشت[۴].[۵]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. سیر اعلام النبلاء ۱۰/۶۷۱.
  2. الانساب ۲/۵۱۰.
  3. تاریخ بغداد ۵/۳۶۵.
  4. سیر اعلام النبلاء ۱۰/۶۷۱.
  5. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۹۴.