علم امام رضا

مقدمه

پیامبر خدا(ص) می‌فرمایند: «علی بن موسی(ع) کسی است که به نور خدا می‌بیند و به تفهیم و تعلیم خدا می‌شنود، و به حکمت خدا سخن می‌گوید، نظر صائب او خطا ندارد و در علم و دانش او جهل راه ندارد. ظرفیت وجود او از حلم و علم پر شده است»^[۱].

امام صادق(ع) نیز بارها به فرزندشان موسی بن جعفر(ع) می‌فرمودند: «دانای خاندان پیامبر(ص) در نسل توست و ای کاش من او را درک کرده می‌دیدم»^[۲] وقتی مأمون عباسی، به قصد تخریب امام رضا(ع) مجلس مناظره‌ای را ترتیب می‌داد و از مدعوین می‌خواست که در زمینه‌های مختلف از امام(ع) سؤالاتی را بپرسند امام رضا(ع) با توسل به آیات قرآن و احکام خداوند، به تمام سوالات پاسخی روشن و دندان شکن می‌دادند به طوری که اربابان ادیان و مذاهب دیگر در برابر علم و دانش امام(ع) سر تسلیم به زیر می‌آوردند^[۳]. امام(ع) حتی با زبان کسانی که با ایشان مناظره می‌نمودند تکلم می‌نمودند و از همه مهم‌تر این که ایشان بر تمامی ادیان و مکاتب و فرق، آگاهی داشتند و به کتاب و گفتار مدعوین نیز استدلال می‌نمودند^[۴].

مأمون نیز نتوانسته بود این حقیقت انکار ناپذیر را کتمان کند و زبان به تقدیر از علم و دانش امام(ع) باز کرده بود^[۵].^[۶]

جستارهای وابسته

علم امام

منابع

محمدی، حسین، رضانامه

پانویس

↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، باب ۴، ص۳۵.
↑ اعلام الوری، ص۳۱۵؛ اثبات الهداة، ج۶، ص۲۸.
↑ کشف الغمه، ج۳، ص۱۵۷.
↑ احتجاج، ج۲، ص۴۱۵.
↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۳۹.
↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۹۷.

[1] عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، باب ۴، ص۳۵.

[2] اعلام الوری، ص۳۱۵؛ اثبات الهداة، ج۶، ص۲۸.

[3] کشف الغمه، ج۳، ص۱۵۷.

[4] احتجاج، ج۲، ص۴۱۵.

[5] عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۳۹.

[6] محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۹۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]