تبدیل در فقه سیاسی

مقدمه

تبدیل: تغییر^[۱]، دگرگونی^[۲]، از حالتی به حالت دیگر شدن^[۳].
﴿وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا﴾^[۴].
تبدیل در خلق خدا: ﴿فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ﴾^[۵] و تغییر در سنن الهی: ﴿وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا﴾^[۶]، در قرآن کریم نفی شده است. قطعیت، زوال‌ ناپذیری و تبدیل‌ ناپذیری سنن و قوانین الهی حاکم بر جوامع بشر از ویژگی‌های سنن الهی است^[۷].

↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۵.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۱.
↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۹۰.
↑ «و برای سنّت خداوند هرگز دگر کردنی نخواهی یافت» سوره احزاب، آیه ۶۲.
↑ «بر همان سرشتی که خداوند مردم را بر آن آفریده است؛ هیچ دگرگونی در آفرینش خداوند راه ندارد» سوره روم، آیه ۳۰.
↑ «و برای سنّت خداوند هرگز دگر کردنی نخواهی یافت» سوره احزاب، آیه ۶۲.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۵۷.