مودت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مودت، محبّت شدیدی است که ابراز شده و به اطاعت و الگوبرداری از محبوب منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، عداوت است.

معناشناسی

"مودت" به معنای دوست داشتن چیزی، همراه با تمنّی (آرزوی) تحقّق آن است[۱]. مودت به معنای محبّت شدیدی است که آثار آن در احساسات، گفتار و رفتار انسان آشکار و نمایان شود؛ به عبارت دیگر، مودت، محبتی است که ابراز می‌شود و به اطاعت و الگوبرداری از محبوب منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، عداوت است[۲].[۳]

ارتباط مودت با برخی از مفاهیم

واژۀ مودت با مفاهیمی همچون محبت، معرفت، اطاعت، و موالات ارتباط دارد؛ مفهوم مودت هر چند با محبت اشتراکاتی دارد اما از چند جهت با آن متفاوت است؛ چراکه:

  1. محبت غریزی است، ولی مودّت فطری یا عقلانی است.
  2. محبت، فردی و مودّت، اجتماعی است.
  3. محبت تشکیلاتی نیست، ولی مودّت تشکیلاتی است.
  4. محبت ناپایدار است و مودّت پایدار.
  5. محبت عامل وحدت نیست، ولی مودّت عامل وحدت است.
  6. محبت بدون عمل هم می‌شود، ولی مودّت همراه با عمل و تبعیت است.
  7. محبت، گاهی صادق و گاهی کاذب است، ولی مودّت همیشه صادق است.

دربارۀ نسبت بین مودت و معرفت و اطاعت باید گفت، مودت، واسطه‌ای میان معرفت و اطاعت است؛ چراکه مودت از سویی معلول معرفت و از سوی دیگر، علّت اطاعت است. بنابراین، مودت، بی‌معرفت به دست نمی‌آید، همانطور که اطاعت نیز بی‌مودت، محقق نمی‌شود[۴].

واژۀ دیگری که بیشترین نزدیکی را با مفهوم مودت دارد، "موالات" است که دو مفهوم "دوستی" و "پیروی"، رکن اساسی این ماده را تشکیل می‌‌دهند. از همین رو، می‌‌توان گفت موالات و مودت از معنای یکسانی برخوردارند. نکتۀ قابل توجه اینکه، "موالات" امری دو طرفه و متقابل است، به طور مثال ما شیعیان، خاندان اهل بیت را دوست می‌داریم و از آنان اطاعت می‌کنیم، آنان نیز ما را دوست داشته و توسلات و تقاضاهای ما را اجابت کرده و ما را شفاعت می‌کنند[۵].

آیه مودت

مودت اهل بیت

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: مفردات راغب، ص۸۶۰. ودد: محبة الشئ و تمنی کونه و یستعمل فی کل واحد من المعنیین علی ان المتمنی یتضمن معنی الودة، لأن المتمنی هو تشهی حصول ما توده؛ تفسیر أبوالسعود، ج۱، ص۱۶۹.
  2. «وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ»؛ کافی، ج۱، ص۲۲.
  3. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص۸۱ و ۱۰۲.
  4. ر.ک: مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص۸۱ و ۹۵.
  5. ر.ک: سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم.