اشعث بن میناس
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
وی یمنی از تیره سکون از قبیله کنده است[۱]. ابن فتحون [۲] از این شخص در شمار صحابه نام برده، ولی وی صحابی نیست و تنها زمان رسول خدا (ص) را درک کرده و از این رو ابن حجر[۳] او را در بخش سوم الاصابه (مخضرمین) قرار داده است. به نظر می‌رسد او نیز در حد یکی از رهبران کنده و از جمله کسانی بود که به همراه کندیان به رهبری اشعث بن قیس، سر از اطاعت ابوبکر برتافتند و بر ضد او شورش کردند و حاضر به پرداخت زکات به او نشدند؛ زیرا پس از خیانت اشعث و شکست کندیان در جیر و کشته شدن نجیریان، اشعث بن میناس با اشعاری بر آنان مویه کرد[۴]. هنگامی که ابوعبیده جراح در سال پانزدهم، حمص را به محاصره درآورد و هرقل نیز برای رهایی مردم آنجا از محاصره مسلمانان نتوانست کاری از پیش برد، مردم حمص چاره‌ای جز تسلیم و مصالحه با مسلمانان ندیدند. ابوعبیده نیز قبایل گوناگونی را به فرماندهی عباده بن صامت ساکن حمص کرد. از جمله این قبایل، قبیله سکون به فرماندهی اشعث بن میناس سکونی بود[۵][۶]
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، ج۳، ص۲۷۰.
- ↑ محمد بن خلف، م۵۲۰؛ نویسنده کتاب الاستلحاق علی الاستیعاب
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۴.
- ↑ طبری، ج۲، ص۵۵۰.
- ↑ طبری، ج۳، ص۹۸؛ ابن خلدون، ج۲، ص۱۰۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۴.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اشعث بن میناس»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۹۵.