بنی هاشم
- این مدخل از زیرشاخههای بحث خاندان پیامبر خاتم و مرتبط با مدخل پیامبر خاتم است. "یاران امام حسین" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بنی هاشم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- فرزندان هاشم بن عبد مناف، جدّ پیامبر خدا(ص). بنی هاشم در میان عرب، به پاکی و نجابت و آقایی معروف بودند و اهل بیت عصمت از این نسل و تبار و وارث مکارم این خاندانند و پیوسته به "آل هاشم" بودن خود افتخار میکردند. پیامبر فرمود: بغض بنی هاشم نفاق[۱]، دشمنی با بنی هاشم نفاق است. پیامبر، امامان را که از قریشاند، از تیرۀ هاشم میداند.[۲] حضرت امیر نیز تقابل بنیامیه با بنی هاشم را دیرین شمرده و از نابرابری هاشم و امیّه سخن میگوید: لیس امیّة کهاشم و لا حرب کعبد المطّلب[۳] شجاعت هاشمیان در نبرد با دشمن نیز مشهور است. امیر المؤمنین(ع) در یکی از نامههایش به معاویه، سپاه خویش را که از مهاجرین و انصار است و شمشیرهای هاشمی (و سیوف هاشمیّة) را به رخ او میکشد[۴][۵].
- فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلای رسول خدا(ص). امام حسین(ع) نیز در یکی از رجزهای خویش در روز عاشورا، به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار میکند. بنی امیه، از آغاز با بنی هاشم، مخالفت و دشمنی داشتند و این بغض و عداوت، در دوران ائمه نیز ادامه داشت. حادثه کربلا اوج عداوت و کینه امویان با بنی هاشم بود. پیامبر اسلام(ص) فرموده است: بغض بنی هاشم نفاق[۶] دشمنی و کینه با بنی هاشم، نشانه نفاق است. یزید، چون حسین بن علی(ع) را به شهادت رساند و اهل بیت او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لبهای حسین میزد و این اشعار را میخواند: بنی هاشم با ملک و سلطنت بازی کردند، نه خبری آمده و نه وحیی نازل شده است. اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم، از نسل خندف نیستم[۷][۸].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۹۳ ص ۲۲۱
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴
- ↑ نهج البلاغه، نامه۱۷
- ↑ نهج البلاغه، نامه۲۸ دربارۀ بنی هاشم از جمله ر. ک: دائرة المعارف تشیّع، ج ۳ ص ۴۹۵
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۱۲۹.
- ↑ بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۲۱
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۶۲ در زمینه رابطه عداوت آمیز آل امیه با خاندان رسالت، ر ک.: دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۹۸
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا صفحه ۸۶.