ارزش اخلاقی

مقدمه

ارزش‌های اخلاقی دامنه وسیعی دارد؛ بخشی مربوط به خود انسان، برخی در رابطه با انسان‌های دیگر و برخی در رابطه با مجموعۀ جامعه اسلامی است^[۱]. به طورکلی مجموعه ارزش‌های اخلاقی را در چهار حوزه بندگی، فردی، زیست محیطی و اجتماعی می‌توان به تصویر کشید. البته ارزش‌های مطرح شده در همه اقسام دیگر تکیه‌گاه است و در تمام عرصه‌های اخلاق کاربرد دارد. جامعه اسلامی ایران در امتداد انقلاب اسلامی، از یک سو نظام اخلاق اسلامی را در جامعه مستقر ساخته و آن را گسترش داد تا خُلقیات اسلامی در میان مردم ارزشی شود، زیرا در طول حکومت طاغوت‌ها در کشور، اینها به ضد ارزش تبدیل شده بود و از سوی دیگر اخلاقیات را در دنیا گسترش داد چرا که بشریت در سطح جهان از فقدان اخلاق رنج می‌برد^[۲]. برخورداری از ارزش‌های اخلاقی اسلام بدین معنی است که روح فضیلت، پرهیزکاری و دیگر خصلت‌های اخلاقی در جامعه رواج یابد^[۳]^[۴]