تجسس در فقه اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تجسس است. تجسس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تجسس در قرآن - تجسس در فقه سیاسی - تجسس در جامعه‌شناسی اسلامی - نفی تجسس در معارف و سیره نبوی -تجسس در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - تجسس در فقه اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
تجسّس (= تفتیش): جست‌وجو کردن از امور پنهان دیگران.
تجسّس از عیوب و لغزش‌های مسلمان به نصّ قرآن کریم، ممنوع و حرام است. [۱] البتّه تجسّس به معنای زیر نظر گرفتن کارمندان دولت و نظارت بر عملکرد آنان در چارچوب قوانین و ضوابط، جایز بلکه مطلوب است.[۲] جاسوسی کردن علیه مسلمانان حرام است.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ جواهر الکلام، ج ۱۳، ص۲۹۸
- ↑ اجوبة الإستفتاءات، ج ۲، ص۱۰۷.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲، صفحه ۳۶۱.