احمد بن جعفر قطیعی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوبکر احمد بن جعفر بن حمدان قطیعی بغدادی در محرم سال ۲۷۴ هجری به دنیا آمد. او در منطقه قطیعه الدقیق بغداد اقامت داشت و از محضر کسانی چون ابراهیم بن اسحاق حربی، اسحاق بن حسن حربی، بشر بن موسی اسدی و ابوخلیفه جمحی حدیث آموخت. [۱] علمای رجال اهل سنّت او را محدثی کثیرالروایه، صدوق، صالح و ثقه دانسته‌اند؛ به گونه‌ای که برحی کتاب‌های حدیثی وی به خاطر غرق شدن در آب، از بین رفت؛ اما خدشه و آسیبی به ثقه و صدوق بودن وی نرسید. کسانی همچون دارقطنی، ابن شاهین، برقانی، ابونعیم و دیگر فقها و محدثان بزرگ اهل سنت از او روایت نقل کرده‌اند. [۲] او در پایان عمرش عقل و بینایی خود را از دست داده بود و هرآنچه که بر او از احادیث خوانده می‌‌شد، متوجه نمی‌شد. او در سال ۳۶۸ هجری در بغداد از دنیا رفت و در نزدیکی مقبره احمد بن حنبل به خاک سپرده شد[۳].
آثاری چون مسند العشره[۴] و القطیعیات فی خمسة اجزاء فی الحدیث را نوشته است[۵].[۶]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲
